tag:blogger.com,1999:blog-62040407846157373022024-02-19T00:08:01.168-08:00MASAL HAYAThayat bir masaldırpessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.comBlogger41125tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-87942514175097472662010-09-20T14:47:00.001-07:002022-01-27T04:19:57.961-08:00Ali Cengiz Oyunu<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyhOHX_nYn_YwYBPyYgblL8oDGkHvXHPkF4fWxwq5UKSuebg-adPzW6awyQ68BL5w-qARoOjOIznBFy02M3E901NLQvgYqAL-w25hDfrWcNwBGwVnNRwEQ-9h5HT02tetZrIWhOdzc6qWP/s1600/keloglan3.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5519116044878750418" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyhOHX_nYn_YwYBPyYgblL8oDGkHvXHPkF4fWxwq5UKSuebg-adPzW6awyQ68BL5w-qARoOjOIznBFy02M3E901NLQvgYqAL-w25hDfrWcNwBGwVnNRwEQ-9h5HT02tetZrIWhOdzc6qWP/s400/keloglan3.jpg" style="display: block; height: 207px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 150px;" /></a></span></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 17.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Bir varmış, bir yokmuş evvel zamanda, güngörmüş, bir kadının gayet yakışıklı, boylu </span><span style="color: black;">poslu, bir delikanlı evlâdı varmış. Onu kadıncağız saraya hükümdar maiyetine vermiş.<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Günün birinde hükümdar, maiyetinin arasında dolaşırken hepsine sordu: <o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">“İçinizde Ali Cengiz oyununu bilen var mı?”<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Hepsi sustular, cevap vermediler. Yalnız içlerinden o delikanlı karşılık verdi:<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">“Emirimiz, eğer müsaade verirseniz, ben gidip Ali Cengiz’i bulayım ondan ders alayım, <o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">geleyim.”<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Hükümdar, delikanlının bu cesaret ve atılganlığını takdir ederek, o saat ona müsaade<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">verdi.</span></span></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;"><o:p></o:p></span><br /></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Delikanlı, oradan kalktı, doğru Ali Cengiz’ in evine yollandı.<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Yolda giderken bir seyyaha rast geldi. Seyyah ona sordu:<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">“Nereye gidiyorsun evlâdım?” <o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Delikanlı şu cevabı verdi:<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">“ Ali Cengiz’den oyununu öğrenmeye gidiyorum.”<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Seyyah delikanlının koluna girerek dedi ki:<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;"> “Gel evlâdım! Ben sana onu öğreteyim.”<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;"> Biraz sonra seyyahla delikanlı dağlara düştüler. Gide gide seyyahın oturduğu esrarengiz<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; tab-stops: 156.65pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">bir mağaraya geldiler. İçeri girip oturdular. Bir aralık seyyah dışarı çıktı. Yalnız kalan <o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">delikanlı, gayet geniş olan mağarada dolaşmaya başladı. Orada bir oda buldu. Kapıdan<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">bakınca ayın on dördü gibi güzel bir kızın gözü iki çeşme ağlayarak nakış işlediğini gördü.<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Selâm vererek odaya girdi. Kıza sordu:<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">“İn misin, cin misin?”<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Kız cevap verdi:<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">“Ne inim, ne de cinim, sizin gibi bir insanım.” <o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Delikanlının hayretini mucip oldu, kıza sordu:<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">“Peki, siz buraya nasıl geldiniz?”<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">“Efendim, beni vaktiyle annem mektebe yollamıştı. Yolda bu seyyaha rast geldim. Beni<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">alıp buraya getirdi. Okutmaya başladı. Fakat ben onun, okurken söylediklerini ve bütün<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">marifetlerini öğrendiğim için beni bu odada hapsetti.”<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Kız bunu dedikten sonra delikanlıya korkunç bir kuyu gösterdi. Bunun içi hep insan<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">ölüleri ile dolu idi. Oğlan bunu görünce aklı başından gitti. Bayılmak derecesine geldi. <o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Sonra, oğlanı teskin ederek nasihat etmeye başladı:<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">“Yiğidim, bu seyyah seni doğru olarak okutacak; fakat sen sakın öyle okuma, hep tersine<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">oku, bu sözlerimi hatırından çıkarma.”<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">“Bu adam Ali Cengiz’dir.”<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Oğlan, bu nasihati dinledikten sona kıza teşekkür ederek, eski yerine gelip oturdu. Biraz<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">sonra seyyah geldi. Delikanlıya dedi ki:<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">“Haydi, gel oğlum! Seni okutmaya başlayayım.” <o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Delikanlı “Peki efendim, hazırım” diyerek seyyahın önüne oturdu, seyyah, kitabı açarak<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">delikanlıyı okutmaya başladı. Fakat oğlan kızın dediği gibi yapmaya, yani seyyah, tekne<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">dediği zaman direk, direk dediğinde o tekne deyip, her şeyi ters söylüyordu.<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Seyyah, delikanlıya (Ali Cengiz) kitabını okuttu. Delikanlı (Ali Cengiz) oyununu en ince<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">noktasına kadar öğrendi. Fakat delikanlı her bellediğini yalan yanlış okumaya başladı, öyle ki,<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">seyyah ona kızarak:<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 19.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; tab-stops: 283.3pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">“Sen ne akılsız adamsın! Hiç okuduğun şeyin ezberleyemiyorsun!” diyerek, ona<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">mükemmel bir dayak atıktan sonra dağ başına alıp götürdü, orda bıraktı. <o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Oradan seyyah savuşunca, delikanlı hemen başını alıp yürüye yürüye annesinin evine<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">geldi. Onu çoktan beri görmeyen kadın öyle sevindi ki, hemen çocuğuna sarılarak ağlamaya<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">başladı.<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Ertesi gün delikanlı annesine:<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">“Valideciğim! Yarın ben at olacağım. Hemen beni saraya götür sat, fakat sakın yolda<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">giderken dizginimi kimseye verme,” dedi.<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Ertesi gün kadın baktı ki, hakikaten oğlu güzel bir at olmuş, hemen onu aldığı gibi doğru<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">saraya götürüp iyi bir fiyatla sattı.<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Gece olunca, kadının kapısı çalındı. Açınca karşısına oğlu çıkmasın mı, hayretler içinde<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">kaldı, onu eve aldı. Beraber yemek yedikten sonra, delikanlı annesine dedi ki:<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">“Anneciğim! Yarın ben bir koç olacağım. Beni saraya götür, hükümdara satıver.” <o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Sabah olunca, delikanlı seyyahtan öğrendiği hüneri sayesinde kendisini birkaç dakika<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">içinde koç yaptı. Annesi de onu saraya götürdü, yolda giderken seyyaha rastladı. Koçu<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">görünce tanıdı, kendi kendine;<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">“ Vay kâfir enciği çocuk vay, dedi, demek Ali Cengiz oyununu öğrendi.”<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Sonra kendisini ateş yaparak kadının yolunu kesti, Fakat kurnaz ve hünerli delikanlı,<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">derhal kuş olup uçtu. Bunu gören seyyah bir güvercin olarak onu arkasından kovalamaya<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">başladı.<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Bu esnada bu manzaraya alık alık hayretle bakan kadın buna şaşıp kaldı.<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Kuş olan delikanlı, güvercini görünce hemen saraya giderek, elma olup hükümdarın<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">kucağına düştü…<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Seyyah hemen eski haline dönüp hükümdarın karşısına çıkarak, kucağındaki elmayı<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">gösterip dedi ki:<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">“Bu elma benimdir.”<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Hükümdar şaşkınlıkla cevap verdi:<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">“Nasıl olur… Fakat istersen senin olsun.”<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Seyyah tam elmayı almaya hazırlanırken elma darı tanesi olup yere saçıldı. Bunu gören<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">seyyah hemen tavuk olup, darıyı yemek için gagasını uzattı. O sırada, darı sansar olup, süratle<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">tavuğun üstüne sıçrayarak tavuğu boğdu, kanını emdi.<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Sonra silkinip eskisi gibi delikanlı oldu.<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Bunu gören hükümdar, hayretler içinde kalarak:<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">“Vay sen misin evlâdım?”, dedi.<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Delikanlı:<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">“Evet Emirim!” dedi. “İşte buna Ali Cengiz oyunu derler. O seyyah benim ustam idi.<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Beni kıskandı, öldürmeye kalkıştı. Ben ondan üstün çıkarak gördüğünüz gibi onu helâk<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">ettim.”<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 57.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Hükümdar bundan fevkalâde memnun olarak onu azat etti. Eline yüz bin akçe verdi.<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">Delikanlı da bunları alınca hemen mağarada bıraktığı kızı kurtardı. Büyük bir konak satın<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 14pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">alarak mükellef bir düğün yaptı. Yiyip içerek muratlarına nail oldular. Onlar ermiş muradına<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; line-height: 13.3pt; margin: 0cm 0cm 0pt 37.3pt; mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-rule: exactly; mso-pagination: none; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="color: black;">biz çıkalım kerevetine…<o:p></o:p></span></span></span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div>
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-20615149030843801852010-05-20T04:18:00.001-07:002022-01-27T04:26:07.630-08:00Güneş Hırsızı Ayı<div>
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhR5Efw2j_OvGBtWMMC4CApFC-8oKC_R1jWd2OGxaoI_5Whon0MoU23t1Mj62EuPbVRKBBp1Lli01qSBZqwUiNoIUEWh2FvX_LIMM9f0wLdSZlMfAf9MZWKRqN-8r-ls2-LjjkzN_2RqHTg/s1600/11+Eyl%2B-l+2009+2GB+291.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5473310417630519922" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhR5Efw2j_OvGBtWMMC4CApFC-8oKC_R1jWd2OGxaoI_5Whon0MoU23t1Mj62EuPbVRKBBp1Lli01qSBZqwUiNoIUEWh2FvX_LIMM9f0wLdSZlMfAf9MZWKRqN-8r-ls2-LjjkzN_2RqHTg/s400/11+Eyl%2B-l+2009+2GB+291.jpg" style="display: block; height: 336px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 400px;" /></a></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 46.3pt 0cm 0pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="letter-spacing: -0.5pt;">Peter, </span><span style="letter-spacing: -0.5pt;">çizmelerinin topuklarını donmuş toprağa sürte sürte e</span>ve dönüyordu. Topuklarının yer yer buz tutmuş toprağa küt... küt... vuruşu, bir İspanyol dansözün dans ederken çıkardığı uyumlu seslere benziyordu. Peter bu keskin soğukları, buz tutmuş sularda yansıyan ışıkları, gökyüzünde <span style="position: relative; top: -1.5pt;">kelebekler gibi u</span><span style="position: relative; top: -1.5pt;">çuşan kar tanelerini </span><span style="letter-spacing: -0.85pt; position: relative; top: -1.5pt;">ilgiyle izliyordu</span><span style="letter-spacing: -0.85pt; position: relative; top: -1.5pt;">.</span><o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0.25pt 0cm 0pt 2.3pt; text-indent: 30.1pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">Eve geldiğinde kapı önünde bekleyen annesi<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoListParagraph" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0.5pt 0cm 0pt; text-indent: 35.45pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">-<span style="-moz-font-feature-settings: normal; -moz-font-language-override: normal; font-feature-settings: normal; font-language-override: normal; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span>Peter gürültü yapma, kardeşin <span style="position: relative; top: -1pt;">Sigrid hasta, dedi.</span><o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0.25pt 0cm 0pt; text-indent: 30.35pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">Peter<sub>,</sub> kardeşi hasta yatarken böyle sevinçli olmaktan utanmış gibi kızardı;<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 35.45pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">- Hiç iyileşmedi mi? diye sordu. <span style="letter-spacing: -0.15pt;">K</span><span style="letter-spacing: -0.15pt;">üçük kardeşi </span><span style="position: relative; top: -1pt;">Sigrid</span><span style="letter-spacing: -0.15pt;"> bir kaç gündür hasta</span> yatıyordu. Rengi çarşaf gibi bembeyazdı. <span style="letter-spacing: -0.3pt; position: relative; top: -1pt;">Doktor birkaç kere gelip kardeşini muayene etmiş</span>, ilaçlar vermişti.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 0cm 0pt -1cm; text-indent: 1cm;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">Peter annesine:<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 35.45pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">-Doktor geldi mi, neler tavsiye etti? diye sordu.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">Annesi ona üzüntüyle cevap verdi.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 1.3pt 0cm 0pt; text-indent: 1cm;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">-<span style="position: relative; top: -1pt;"> Sigrid’in iyileşmesi için çok güneşli bir yerde yaşaması gerekiyormuş, dedi.</span><o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 27.5pt 0pt 0.25pt; text-align: justify; text-indent: 29.55pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">Güneş ha!... Kış aylarında bu ülkede güneş, ölü bir mumdan farksızdır. Bütün bir mevsim boyunca ancak öğleye doğru, tamamen ortadan kaybolmadığını göstermek ister gibi, bir iki saat için görünür. Sonra da kalın siyah bulutlar ardına saklanarak uzun uzun dinlenir. Bu durumda güneşli bir ülkeyi nerede bulacaklardı?<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 27.5pt 0pt 0.25pt; text-align: justify; text-indent: 29.55pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">Bunları düşünen Peter, üzüntüyle sordu?<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 27.5pt 0pt 0.25pt; text-align: justify; text-indent: 29.55pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">-Anne, neden kış aylarında bizim ülkemizde güneş hemen hemen hiç <span style="position: relative; top: -3.5pt;">g</span><span style="position: relative; top: -3.5pt;">örünmez?</span><o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 37.05pt 0pt 1.55pt; text-align: justify; text-indent: 29.85pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">- Biliyorsun yavrum, kış gelince havalar çok soğur, Kolen dağındaki ayı ısınmak için güneşi kucağına alır. Bu nedenle güneşi göremeyiz,<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; text-indent: 30.1pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">Peter bunları ilgisizce dinledi. Çünkü Norveç'te bütün ana babalar kış aylarının çok soğuk oluşunu hep bu ayı masalı ile açıklarlardı. On yaşındaki Peter bu masalı çok dinlemişti. Bu haksızlığa isyan etmek geldi içinden:<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 2.55pt 0pt 0.5pt; text-align: justify; text-indent: 18.25pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="letter-spacing: -0.95pt;">-Hayır, bu adalete aykırı bir şey<sub>, </sub></span><span style="letter-spacing: -0.8pt;">dedi. Ayının ısınmak için kalın bir kür</span><span style="letter-spacing: -0.5pt;">kü var. Buna rağmen güneşi alıp kendi </span><span style="letter-spacing: -0.35pt;">hizmetinde kullanıyor. Oysa güneş, a</span><span style="letter-spacing: -0.7pt;">yıdan çok benim kardeşime gerekli. Ha</span><span style="letter-spacing: -0.8pt;">yır, hayır !.. Ayının yaptığı doğru değil.</span></span></span><span style="font-size: small;"><br /></span></span>
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 1.3pt 0pt 0.75pt; text-align: justify; text-indent: 28.55pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="letter-spacing: -0.15pt;">Ertesi g</span><span style="letter-spacing: -0.15pt;">ün Peter ormana gitmeye ve </span><span style="letter-spacing: -0.5pt;">ayıyı bularak bu adaletsizliği düzeltme</span><span style="letter-spacing: -0.25pt;">ye karar verdi. Tilki derisinden kürkü </span><span style="letter-spacing: -0.5pt;">ile başlığını giyerek Kolen'e doğru yola </span>koyuldu.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 2.55pt 0cm 0pt 2.55pt; text-align: justify; text-indent: 29.05pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="letter-spacing: -0.55pt;">Yolda kendi kendine m</span><span style="letter-spacing: -0.55pt;">ırıldanıp du</span>ruyordu :<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 3.1pt 0.25pt 0pt 0cm; text-align: justify; text-indent: 28.05pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="letter-spacing: -0.4pt;">—Kız kardeşim Sigrid'in güneşsizlik </span><span style="letter-spacing: -0.15pt;">yüzünden hasta yattığı bir sırada, ayı</span>nın güneşi kendisi için alıkoyması, af<span style="letter-spacing: -0.7pt;">fedilmez bir bencillik doğrusu. Onu bu</span><span style="letter-spacing: -0.4pt;">lup güneşi kurtarmalıyım.<o:p></o:p></span></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 3.1pt 0.25pt 0pt 0cm; text-align: justify; text-indent: 28.05pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="letter-spacing: -0.4pt;">Küçük Peter böyle</span> söylene uzun bir süre yürüdü. İyice yorulmuştu ki, arka ayakları üzerine oturup kendini izlemekte olan bir tilkiyle karşılaştı. Tilki ona sordu:<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 3.1pt 0.25pt 0pt 0cm; text-align: justify; text-indent: 28.05pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">-<span style="letter-spacing: -1.2pt;">Nereye böyle küçük ? <o:p></o:p></span></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 3.1pt 0.25pt 0pt 0cm; text-align: justify; text-indent: 28.05pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="letter-spacing: -1.2pt;">-</span><span style="letter-spacing: -0.05pt;">Kolen dağına gidiyorum, diye cevap verdi Peter. Oradaki ayıyı bulup </span><span style="letter-spacing: -0.1pt;">güneşi alacağım. Ayının yerini biliyor </span>musun?<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 3.1pt 0.25pt 0pt 0cm; text-align: justify; text-indent: 28.05pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="letter-spacing: -0.25pt;">-Bu ayıyı hiç görmedim, diyerek </span><span style="letter-spacing: -0.15pt;">kuyruğunu salladı tilki. Ama istersen<o:p></o:p></span></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 3.1pt 0.25pt 0pt 0cm; text-align: justify; text-indent: 28.05pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">sana Kolen dağına giden yolu gösterebilirim.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 2.05pt 0pt 1.3pt; text-align: justify; text-indent: 29.3pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="letter-spacing: -0.15pt;">Bir s</span><span style="letter-spacing: -0.15pt;">üre birlikte yürüdüler. Yolun so</span>nuna gelince tilki dağa nasıl çıkacağını tarif ederek ayrıldı. Böylece Peter, koskoca ormanın içinde tek başına kaldı. Hava buz gibi soğuktu. Durmadan kar yağıyordu. Rüzgârla savrulan kar taneleri gözüne kaçıyor, yürümesini zorlaştırıyordu.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 0.5pt 0pt 0.25pt; text-align: justify; text-indent: 29.3pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">Peter zaman zaman elleriyle gözlerine siper alarak yürüdü, yürüdü...<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 0.5pt 0pt 0.25pt; text-align: justify; text-indent: 29.3pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">-<span style="position: relative; top: -0.5pt;">Bir </span><span style="position: relative; top: -0.5pt;">çalı kümesinin yanından geçerken</span> bir geyikle karşılaştı. Geyik çok yaşlıydı. Boynuzları kocaman bir çınar ağacının dalları gibi çatal çataldı.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 0.5pt 0pt 0.25pt; text-align: justify; text-indent: 29.3pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="position: relative; top: 1pt;">-Bu havada yaln</span><span style="position: relative; top: 1pt;">ız başına nereye </span>gidiyorsun? diye sordu Peter'e.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 0.5pt 0pt 0.25pt; text-align: justify; text-indent: 29.3pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">- Kız kardeşim çok hasta. İyileşmesi için güneşi kurtarmam lâzım. İşte bu nedenle, güneşi çalan ayıyı arıyorum. Onun nerede saklandığım biliyor musunuz?<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 0.5pt 0pt 0.25pt; text-align: justify; text-indent: 29.3pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">Geyik bir süre düşündükten sonra:<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 0.5pt 0pt 0.25pt; text-align: justify; text-indent: 29.3pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">-Ben bu ayıyı hiç görmedim», diye cevap verdi. «Senin gitmek istediğin Kolen dağı buradan çok uzakta. İstersen sana bir süre arkadaşlık edeyim.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 0.5pt 0pt 0.25pt; text-align: justify; text-indent: 29.3pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">Peter geyiğe teşekkür etti. Bir süre <span style="letter-spacing: -0.1pt;">birlikte yürüdüler. Geyik ayrılınca Pe</span>ter gene yalnız kaldı. Artık ortalık iyice kararmış, gece olmuştu. Bu ülkede <span style="letter-spacing: -0.05pt;">geceler hiç bir ülkede görülmeyecek ka</span>dar karanlık ve vahşi olur. Buna rağ<span style="letter-spacing: -0.1pt;">men Peter korkmuyordu. Kız kardeşini </span>iyileştirecek güneşi bir an önce bulma umudu ona büyük bir güç veriyordu.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 3.1pt 0pt 1.8pt; text-align: justify; text-indent: 28.55pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">Gerçekten, ayıyı bulup ona kız kardeşinin durumunu anlatınca ayının güneşi, hiç bir zorluk çıkarmadan, seve seve vereceğine inanıyordu.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 0cm 0pt 0.5pt; text-align: justify; text-indent: 28.3pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">Peter bunları düşüne düşüne uzun bir süre yürüdü. Karın kalınlığı beline kadar gelmişti. Zorlukla adım atabiliyordu. Yorgunluktan düşüp bayılacak gibiydi. Acaba Kolen dağı daha çok mu uzaktaydı?<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 0.5pt 0pt 0cm; text-align: justify; text-indent: 28.05pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">Sonunda yürüyemeyeceğini anladı. Bir ağaç kütüğünün üstüne oturup ağ<span style="letter-spacing: -0.1pt;">lamaya başladı. Birden bire yanağında tatlı bir </span>sıcaklık hissetti Başını kaldırdı. bir de ne görsün.. Kendinden beş altı kere büyük bir ayı gelmiş, yanağını yalayıp duruyordu.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 49.35pt 0pt 0.5pt; text-align: justify; text-indent: 29.55pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">Bu, Kolen dağının ayısıydı. Peter onu görünce hiç korkmadı. Neş'e ile bağırdı :<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 49.35pt 0pt 0.5pt; text-align: justify; text-indent: 29.55pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">- Sonunda seni buldum ayı hazretleri!... Aç bakayım şu kollarını...<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 49.35pt 0pt 0.5pt; text-align: justify; text-indent: 29.55pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">- Kollarımı mı açayım? Ama niçin?<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 49.35pt 0pt 0.5pt; text-align: justify; text-indent: 29.55pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">- Kucağında sakladığın güneşi görmek için.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; text-indent: 1cm;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">Ayı bu cevabı duyunca kahkahalarla gülmeye başladı. Çünkü bütün ülkedeki çocukların kış gelince güneşi kendisinin sakladığını sandığını, bu nedenle de soğuk havalardan sorumlu tutulduğunu biliyordu. Kolen dağının ayısı iyi yürekli, iyiliksever bir ayı idi. Bu nedenle çocuğun hiç durmadan kollarını açmasını istemesine kızmadı. Onun gönlünü almak için sonunda kollarını açtı ve:<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 0cm 0pt 33.95pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">- Görüyorsun, kollarınım arasında hiç bir şey yok, dedi.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">- Peter ayının kollan arasında hiç bir şey olmadığını görünce çok üzüldü:<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">-İyi ama güneşi ne yaptın? diye sordu.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 2.3pt 0pt 0cm; text-align: justify; text-indent: 30.35pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">Olanlara ayı da üzülmüştü. Bu çocuğu, güneşin kendisinde olmadığına inandırmalıydı. Ama nasıl? Peter ağlamaya başladı. Ayı ise bir küçük çocuğun mutsuz olmasına katlanamayacak kadar duyguluydu. Onu avutmak için:<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 2.3pt 0pt 0cm; text-align: justify; text-indent: 30.35pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">-Bak küçük, dedi, Güneşi ben almadım. Onu çok ihtiyar bir ayı aldı. Zavallı çok yaşlı olduğu için ancak güneşle <span style="letter-spacing: -0.45pt; position: relative; top: -1pt;">ısınabiliyor.<o:p></o:p></span></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 2.3pt 0pt 0cm; text-align: justify; text-indent: 30.35pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">Peter ıslak gözleriyle ayıya baktı.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 2.3pt 0pt 0cm; text-align: justify; text-indent: 30.35pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">-İyi ama ayıların kürkleri var, dedi. Isınmak için bu kürk yeterli değil mi? Oysa benim kız kardeşim çok hasta. Hem onun kürkü de yok. Giysileri ise incecik...<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 0cm 0pt 5.4pt; text-align: justify; text-indent: 28.8pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="letter-spacing: -0.15pt;">-Oh!.., dedi ayı. Bu ihtiyar ayı</span>nın tüyleri tamamen döküldü. Kürkü yok artık onun.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 0cm 0cm 0pt 5.4pt; text-align: justify; text-indent: 28.8pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">- Eğer bu ayı söylediğin kadar ihtiyarsa yalanda ölecek demektir. Ölünce güneşe ihtiyacı kalmayacak. Oysa kız kardeşim çok genç. Önünde yaşanacak çok uzun yıllar var.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 2.55pt 2.05pt 0pt 1.8pt; text-align: justify; text-indent: 27.75pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">Peter o kadar doğru ve öyle akıllıca konuşuyordu ki, hiç kimse onun bu sözlerine cevap veremezdi.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 2.55pt 2.05pt 0pt 1.8pt; text-align: justify; text-indent: 27.75pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">Onu dinleyen ayı çaresizlik içinde:<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 2.55pt 2.05pt 0pt 1.8pt; text-align: justify; text-indent: 27.75pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">-Gidip güneşi getirmemi mi istiyorsun diye sordu Peter’e.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 2.55pt 2.05pt 0pt 1.8pt; text-align: justify; text-indent: 27.75pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">-Ah!... Evet, istiyorum tabii.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 2.55pt 2.05pt 0pt 1.8pt; text-align: justify; text-indent: 27.75pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">- İyi ama güneşi alan ihtiyar ayı çok uzaklarda. Eğer oraya gidersem beni çok beklemen gerekecek<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 2.55pt 2.05pt 0pt 1.8pt; text-align: justify; text-indent: 27.75pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">Peter ayıya sevgiyle baktı.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 2.55pt 2.05pt 0pt 1.8pt; text-align: justify; text-indent: 27.75pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">- Ben beklemeye razıyım, dedi. Yeter ki sen, güneşi getir bana, dedi.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 2.55pt 2.05pt 0pt 1.8pt; text-align: justify; text-indent: 27.75pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">- O halde şuraya yat.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 2.55pt 2.05pt 0pt 1.8pt; text-align: justify; text-indent: 27.75pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">Bunları söyleyen ayı kollarını uzattı. Peter’i kucakladı. Soluğu ile yüzünü ısıttı. Çok<span style="font-variant: small-caps;"> </span>yorulmuş olan çocuk ısınınca derin bir uykuya daldı. Hem öyle derin, öyle uzun bir uykuya daldı ki. Tam yüz gün, yüz gece gözünü açmadan mışıl mışıl uyudu.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 2.55pt 2.05pt 0pt 1.8pt; text-align: justify; text-indent: 27.75pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">Uyandığı zaman sevinç çığlıkları atmaya başladı:<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 2.55pt 2.05pt 0pt 1.8pt; text-align: justify; text-indent: 27.75pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">- güneş!… güneş!… yaşasın güneş!...<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 2.55pt 2.05pt 0pt 1.8pt; text-align: justify; text-indent: 27.75pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="letter-spacing: -0.2pt;">Ger</span><span style="letter-spacing: -0.2pt;">çekten güneş gelmişti. Ayı güne</span>şi geri getirmişti. Her yerde karlar erimekteydi. Ağaç dallarında tek tek çiçekler görülüyordu. Hava ılık ve hoş <span style="letter-spacing: -0.1pt;">kokuluydu. Sadece bir gece uyuduğunu sanan Peter:<o:p></o:p></span></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 2.55pt 2.05pt 0pt 1.8pt; text-align: justify; text-indent: 27.75pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="letter-spacing: -0.1pt;">- oh, ne kadar memnunum bir bilsen, diyerek ayının boynuna sarıldı. Bana güneşi getireceğinden emindim. Sana ne kadar teşekkür etsem azdır, sevgili ayı…<o:p></o:p></span></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 2.55pt 2.05pt 0pt 1.8pt; text-align: justify; text-indent: 27.75pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="letter-spacing: -0.05pt;">Ay</span><span style="letter-spacing: -0.05pt;">ı ile vedalaşan küçük Peter evine </span><span style="letter-spacing: -0.2pt;">dönmek için hızlı hızlı yürümeye başladı. </span>Ama topuklarını yere<i> </i>küt küt vurmuyordu artık. Yeni yeni yeşermeye<br /><span style="letter-spacing: -1.45pt;">bağlayan çimenleri ezmemek için </span><span style="letter-spacing: -1.2pt;">çok dikkatli yürüyordu.<o:p></o:p></span></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
</div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 2.55pt 2.05pt 0pt 1.8pt; text-align: justify; text-indent: 27.75pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><span style="position: relative; top: -1pt;">Uzun bir sü</span><span style="position: relative; top: -1pt;">re hiç dinlenmeden yürüdü.</span> Sonunda sevgili evini gördü. Hızla <span style="letter-spacing: -0.3pt;">koşmaya başladı.</span> </span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><br /></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; margin: 2.55pt 2.05pt 0pt 1.8pt; text-align: justify; text-indent: 27.75pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif">Eve iyice yaklaşınca kapının önünde <span style="letter-spacing: -0.25pt;">kız kardeşi Sigrid'i gördü. Çiçekler ara</span><span style="letter-spacing: -0.2pt;">sında eğilip doğrularak bir buket hazır</span>lamaya çalışıyordu. Sigrid sağlıklı idi. Yanakları topladığı çiçekler gibi al aldı. Güneş tam tepede, olanca sıcaklığıyla yeryüzüne yayılıyordu. Peter o kadar heyecanlandı ki, olduğu yerde <span style="letter-spacing: -0.05pt;">kımıldanmadan durup kardeşine baktı. </span>Güneşi geri getiren sevgili ayıyı düşündü. İki damla gözyaşı yanaklarından aşağıya süzüldü.<o:p></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; line-height: 30.85pt; margin: 2.55pt 2.05pt 0pt 1.8pt; text-align: justify; text-indent: 27.75pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><o:p> <span style="color: #000099;">paul jacques bonzon</span></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="MsoNormal" style="background: white none repeat scroll 0% 0%; line-height: 30.85pt; margin: 2.55pt 2.05pt 0pt 1.8pt; text-align: justify; text-indent: 27.75pt;">
<span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><span face="Verdana,sans-serif"><o:p><span style="color: #000099;">"sevgili andaç gürsoy... en güzel dileklerim seninle..."</span></o:p></span></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;">
</span></span>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-29021377395693465652010-01-17T04:27:00.001-08:002014-09-19T05:01:09.172-07:00Yalan <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgX2Iw-6LedFfTEGmqUutQt7_o2HW_c25EUvzKmm0iliaL7zdw0zspp2A3-Bs42DTNHe1Zjms9ORobKoAWXXKOCbX_6AhRn06AM16VncLbPfv6-_PDhpjmaCDSXndvKJZflJYS0WA7Vbe4g/s1600-h/katana.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5427684949813056514" style="margin: 0px auto 10px; width: 392px; height: 400px; text-align: center; display: block; cursor: hand;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgX2Iw-6LedFfTEGmqUutQt7_o2HW_c25EUvzKmm0iliaL7zdw0zspp2A3-Bs42DTNHe1Zjms9ORobKoAWXXKOCbX_6AhRn06AM16VncLbPfv6-_PDhpjmaCDSXndvKJZflJYS0WA7Vbe4g/s400/katana.jpg" border="0"></a><br>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<span style='font-family: "Century Gothic";'><span style="font-size: 100%;"></span><span style="font-size: 100%;"> Anam eşikteydi, babam beşikteydi, ben yüz on beş yaşında bir delikanlıydım. Asam bana bir tokat attı. “Git babanın beşiğini salla dedi.” Anneme kızdım, bir o tarafa salladım, bir bu tarafa salladım, babamı yüzüstü beşikten yere düşürdüm. Annem sopayla babam kürekle beni kovdular, evden kaçtım. Gittim önüme bir yuvarlak minare çıktı. Yuvarlak minareyi boru diye belime soktum. Gülleri darıdır diye cebime doldurdum. Artık benim burada kalacak kimsem kalmadı. Annem babam beni içeri almazlar. Gurbete gitmeye karar verdim. Bir tüfek almak için tüfekçi dükkânına gittim. Üç tane tüfeği vardı. İkisi kırıktı, birisinin de çakmağı yoktu. Orada iki arkadaş vardı, onlar da bana arkadaş oldular. </span></span></div>
<a name="more"></a><span style='font-family: "Century Gothic";'><span style="font-size: 100%;"> Üç arkadaş gurbete çıktık. Daha şehirden çıkmamışken önümüze üç yol çıktı. İkisi yok, birisinin hiç suyu yok. Gölde üç ördek yüzüyordu, ikisi ölmüş birisinin hiç canı yok. Her biri göl mandasına benziyor. Çakmağı yok tüfeği döndürdüm. Canı yok ördeği nasıl vurdumsa arkadaş canı yok ördeğin sesinden üç dört köy yıkıldı. Bir ip attık canı yok ördeği suyu yok gölden zorla çekip çıkardık. Arkadaşlarım bunun derisini yüzmeye başladılar. “bunu nerede pişirelim?” dediler. “Siz bunun derisini soyup kemiklerini kırana kadar ben size gidip bir kap getireyim.” Ördeğin sesinden yıkılan köylerden birine gittim de üç ev karşıma çıktı. İkisi yıkılmış da biri harabe. Harabe eve içeri girdim ki üç kocakarı oturuyor. Çok yaşlı değiller. Üç otuzunda. Bir kocakarının yanına yaklaştım. “Bana bir kap ver. Ördek vurduk onu pişirelim.” “Siz miydiniz ördeği vurup da köylerimizi başımıza yıkan? Ben gelin olurken üç tane güveç getirmiştim. Git bak hangisini götürürsen götür.” baktım ki ikisi kırık birisinin de hiç dibi yok. Dibi yok güveci götürdüm, bir ocak kurduk. Ördeğin etini attık üstüne. Oralardan ot yoldum, yaktım bir ocak. Kaynadı, donu gitti, suyu kaldı. Sürekli arkadaşlarla ördeğin etini yedik, kemiklerini attık. Meğer bunun kemiklerinden öyle bir buğday tarlası bitmiş ki. Arkadaşlarıma dedim ki gelin bunu toplayalım. Arkadaşlarım: “Ne yapalım biz gurbet adamıyız.” Bir avuç sümbülünden alıp avucumda ufaladım, üfürdüm, kocaman bir çuval buğday olmuş. Biraz götürdüm, tavuklara serpmeye başladım. Tavukların içinde al bir horoz gördüm. El attım tutamadım. Koştum ulaşamadım. Caminin damına çıktım da cığalarını tuttum. Gem vurdum ağzına, bindim horoz atıma. “arkadaşlar ben sizden ayrılacağım. Benim babam çocuk idi, yüz üstü bırakıp geldim. Acaba ne oldu?” horoz atım ne oldu? Horoz atımı teptim yokuşa yukarı. Memleketime yaklaşınca öyle bir karpuz tarlası gördüm ki ucu var bucağı yok. Dedim babam çocuk idi, bir tane karpuz götüreyim de emsin. Cebimden bıçağımı çıkardım. Karpuza nişan vurmak için kırmızılığına bakayım dedim. Bıçağım delinip karpuzun içine düştü. Elimi soktum bulamadım. Kolumu soktum bulamadım. Kendim içine girdim. Oradan bir adam geldi. “Ulan eşek oğlu eşek ne arıyorsun orada?” bıçağımı arıyorum dedim. “Ben o karpuzun içinde yedi katır yükü bakırı kaybettim. Sen bir bıçağı mı bulacaksın?” vazgeçtim, horoz atıma bindim. Geldim bizim köyün kenarına ki babam yeni dışarı çıkmış, elinde bir çubuk dolaşıp duruyor. Aman babacığım sen buralarda ne arıyorsun, çocuk adam? “Petekten bir topla arı kaybolmuş onu aramaya çıktım.” Peki, sen git ben bulup getiririm, dedim. Gittim ki ne gideyim. Bir köylü arıyı çifte koşmuş. Arıyla ekin ekiyor. Kattım arıyı önüme arı uçtu, horoz kaçtı. Kamçıyla vura vura arıyı getirip peteğe soktum. Horoz atımı ahıra bağladım. Arkadaş meğerse çok bindiğim için horozun sırtı öyle şişmiş ki biraz çim getirip horozun sırtına bağladım. Gittim biraz yattım. Ben uyuduğum zaman horozun sırtından öyle bir selvi ağacı bitmiş ki ahırın üstünü kaldırıp atmış. Selvi ağacının tepesine çıktım ki hafif kar yağmış. Ben bunu nasıl biçeceğim? Gittim o kardan istifade ederek bir tilki izi buldum. Tilkiyi getirdim kuyruğuna bir orak bağladım. Tilki kaçtı orak biçti. Bende buğdayı çuvallara doldurdum. E şimdi bu çuvalları nasıl indireceğim? Bir çeşmenin arkında bir kurbağa buldum. Kurbağaya palan vurdum. Çektim yedi yerden kolan. Söylediklerimin bütünü yalan. <o:p></o:p></span></span>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-65499798287655910652010-01-17T04:23:00.000-08:002012-01-22T06:36:03.864-08:00üç arkadaş<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRvy-cbEILrk4buyHO8I8ICHMESrAE1SncXIj1ngzBSLKj8nurhACskQjAG9fnLebCLZyPWv-7pvoBOPJj4PbN2iDCV2zkXtOZr9YKM-dNihsFHeiR5Rs1oyPLTxiIjkqfJFsZ4IKIbm8x/s1600-h/ShilpaBindlish__3friends.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5427683966175332626" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRvy-cbEILrk4buyHO8I8ICHMESrAE1SncXIj1ngzBSLKj8nurhACskQjAG9fnLebCLZyPWv-7pvoBOPJj4PbN2iDCV2zkXtOZr9YKM-dNihsFHeiR5Rs1oyPLTxiIjkqfJFsZ4IKIbm8x/s400/ShilpaBindlish__3friends.jpg" style="cursor: hand; display: block; height: 320px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 319px;" /></a><br />
<div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Century Gothic';"><span style="font-size: 100%;"><span style="font-family: verdana;">Üç arkadaş yola çıkıyorlarmış, adamın biri gelip selam verir: “Selamünaleyküm.” der. Biri der ki: “Bana selam verdi.” Diğeri der ki: “Yok bana selam verdi.” Bunlar kavga etmeye başlarlar. Bunlara bir yolcu rastlar der ki: “Siz niye kavga ediyorsunuz?” “O giden adam selam verdi. O diyor ki bana verdi. Ben diyorum ki bana verdi. Bu yüzden kavga ediyoruz.” “O adamı çağırıp sorun kime selam vermişse selam onundur.” Adamı çağırırlar. “Gel baba gel.” Adam gelir. “sen bu selamı kime verdin?” adam bakar ki bunlar bir şeye benzemiyor. Der ki: “Kim ahmaksa ben bu selamı ona verdim.” Biri der ki: “Ben ahmağım.” Öteki der ki: “Ben senden ahmağım.” Öbürü de der ki: “Ben ikinizden de ahmağım.” Yine kavga etmeye başlarlar. Bunlara birisi rastlar, durumu ona anlatırlar. Der ki: “Gidin bir hâkime danışın.” Her şeyi hâkime anlatırlar. Hâkim der ki: “Önce sen gel bakayım senin ahmaklığını anlayacağım.” Der ki:</span></span></span></div>
<a name='more'></a><span style="font-family: 'Century Gothic';"><span style="font-size: 100%;"><span style="font-family: verdana;"> “Hâkim bey, bizim yanımızda bir komşumuz vardı. O çok zengindi ben de fakirdim. Hanımla müşavere ettik. Biz bu zengin adamın duvarını yıkıp parasını çalalım. Biraz da biz nasiplenelim. Hanımım dedi ki, bey doğru söylüyorsun ama o zaman sacı kızdırıp avurtlarına basarlar. Önce bu işi dene, dayanabilirsen bu işi yap, yoksa yapma. Tandırı yaktırdım, sacı kızdırdım ve avurtlarıma bastım, başıma bastım, yandım. Hanım sen benim yatağımı ser yatayım. Biz bu işi yapamayacağız. İşte hâkim bey benim ahmaklığım bu.” Hâkim der ki: “Sen geç, sen söyle.” “Hâkim bey, benim bir karım vardı. Bir ineğim, bir de danam vardı. O dedi ki danayı sen bağla, ben dedim ki yok sen bağla. Dedi ki kim ilk önce konuşursa o bağlasın. İkimizde konuşmamaya başladık. Karım kalkıp gidip kayboldu. Ben de evde oturdum. Nahır geldi, ineği, danayı başlamadım. Dana gelip ineği emdi, inek ekmekleri yiyip bakır kapları döktü. Ben kuyuya girdim, bir kadın geldi. Ayşe Hanım diye bağırdı. Hanımım ses çıkarmadı, ben de kuyudayım. Vay seni köpek karıyı öldürmüş kuyuya girmişsin. Gitti kadının kardeşlerine haber verdi. Gelip ip attılar, beni kuyudan çıkardılar. Dediler ki, kız kardeşimize ne yaptın? Desem ki kardeşinizden haberim yok, danayı bağlayacağım. Beni çeke çeke hâkimin huzuruna götürdüler. Hâkim bana sordu, söylemedim. Dedi ki, bunun dili tutulmuş. Getirin darağacını kurun. Darağacını kurup beni asmak istediler. Haber vermişler, hanımım geldi. Beni ipten indirdiler. Benim ahmaklığım bu kadar.” Hâkim ötekine der ki: “Sen söyle bakalım.” Öteki der ki: “Bir gün kalkıp işe gittim. Arkadaşlarımdan birisi rastladı. Dedi ki, arkadaş rengin niye böyle kaçmış? Bir şeyim yok dedim. Sen hastasın dedi, yok canım ben hasta değilim dedim. Hastasın dedi, oradan geri döndüm. Hanımıma dedim ki, ben hastaymışım benim yatağımı ser yatayım. Yattım ekmek yemedim, yemek yemedim, kimseyle konuşmadım. Hastaymışım meğer. O gün öyle durdum, ertesi gün öyle durdum, açlıktan işim bitti. Hanımım dedi ki, bey tandırı yakayım seni tandırın yanına yatırayım, terle. O gün hanımım dolma pişirmiş. Tandırı söndürdü dolmayı tandırın içine koydu. Benim yatağımı oraya serdi. Karım gidince ben tandıra eğildim. Dedim ulan ölene kadar bir dolma alıp ağzıma atayım. Dolmayı ağzıma koydum karım geldi. Avurdun şişmiş canın çıksın dedi, hastalığın avurduna vurmuş. Yanımızda bir dişçi var gitti onu getirdi. Avurdumu yardılar dolmayı çıkardılar. Bir müddet o yaranın acısını çektim.” Hâkim der ki: “Ahmak sensin selam senin.”</span></span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Century Gothic';"><span style="font-size: 100%;"><span style="font-family: verdana;"><o:p></o:p></span></span></span> </div>
</div>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-2935031777246310622010-01-17T04:14:00.000-08:002010-01-17T04:21:58.711-08:00açıl sofram açıl<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTa7gfIrrDtxk_EhoGQLgZS-1wqDq8rodwirW99dm4olS1a8arEIw6uTeI5X92eCA6HOrkAo1m9N_6tPMixdR6d8Ef-Jr9Ci7nCozhgr7giTLCpS38b4YFF9shAB-daiNIBt1R0N3AI_Jt/s1600-h/masal2.jpg"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; DISPLAY: block; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5427682001735015778" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTa7gfIrrDtxk_EhoGQLgZS-1wqDq8rodwirW99dm4olS1a8arEIw6uTeI5X92eCA6HOrkAo1m9N_6tPMixdR6d8Ef-Jr9Ci7nCozhgr7giTLCpS38b4YFF9shAB-daiNIBt1R0N3AI_Jt/s400/masal2.jpg" /></a><br /><div><br /><div align="justify"><span style="color:#000000;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:Arial;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="color:#000000;"><span style="FONT-WEIGHT: bold"><span style="color:#ff0000;"><span style="font-family:verdana;font-size:85%;"></span></span></span><span style="FONT-STYLE: italic"><span style="font-family:verdana;font-size:85%;">Zaman zaman içinde, kalbur saman içinde, develer top oynarken, eski hamam içinde... Hasılı kelâm, yıkıldı hamam; üşüdüm üşüdüm üş oldum, bir torbacık keş oldum, keşimi elimden aldılar, beni yollara saldılar; yolda bir tarak buldum, tarağı tatara verdim; tatar bana at verdi, elime berat verdi; bindim gittim küheylana, vardım indim Hindistan’a. Hindistan’da kanlar akar, güzeller de bana bakar; tamam tamam temaşa, hoş geldin Bayram Paşa! Bayram Paşa’nın atları kiyir kiyir kişniyor, arpa saman istiyor; arpa saman yokmuş, kilimcide çokmuş; kilimci kilim dokur, üstünde bülbül okur; o bülbül benim olsa, ceplerim yemiş dolsa, diye çıktım yukarı, bir de baktım bir karı! Yüzünde elli duvak, duvağı açtım kabak, adamdan azma, dişleri kazma, ensesi telli, kurbağa belli; tozu dumana kattım, sıkı bir fiske attım; başladı feryada, koştular imdada; kendimi şaşırdım, Kaf Dağı’ndan aşırdım; göründü Sivas’ın bağları, Keloğlan’ın dağları; bu dağlara konalım; bir masal konduralım; harfi var, notası yok; yapacak ustası yok; başımda hindi, dinleyim şimdi;</span> </span></span></span></span></span></span><br /></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">Bir varmış, bir yokmuş. Allah'ın kulu çokmuş, çok söylemesi günahmış; develer tellal iken, pireler berber iken, ben anamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken, memleketin birinde bir Keloğlan varmış.</span></span></span></span></span><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:Arial;"><span style="color:#ffffff;">.</span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">Günlerden bir gün bu Keloğlan, o sokak senin, şu sokak benim dolaşırken iki taş arasında bir on para bulur; ama ne alsam, ne alsam diye düşünüp durur: “Üzüm alsam, çöpü çıkar! Erik alsam, çekirdeği çıkar! Et alsam hani ocak? Ot alsam hani bıçak? İyisi mi, kaygısız başım, ağrısız dişim; leblebi alırım da kütür kütür yerim; artanını da götürür anama veririm” der, alır leblebiyi, düşer yola... Yine şura senin, bura benim derken varır bir kuyu başına. “Acep ne kuyudur bu kuyu, içilir mi ki suyu?” diye eğilir bakar; amma derinmiş kuyu, görünmez suyu; daha daha eğileyim derken yarım leblebisi suya düşmesin mi? Keloğlan’ın da aklı başından gider:</span></span></span></span></span><span style="color:#ffffff;"><br /></span><br /></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:Arial;"><span style="color:#ffffff;">.. </span></span></span></span></span><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">“A kara kuyu, kara kuyu! Sen esirge benden bir yudum suyu... Sonra dönüp elsiz, ayaksız gel de, al elimden leblebiyi; hoppala yavrum, hoppala! Neredeymiş bu yağ, bu yağma? De hadi, verirsen ver leblebimi, yok, yoksa taşını kırar, başını yararım senin!” der, bir söyler, ses çıkmaz, iki söyler, ses çıkmaz; üçüncüsünde bir Arap bacı çıkar kuyudan: “Ne istiyorsun, Keloğlan?” diye sorar... Keloğlan da: “Ne isteyeceğim, leblebimi istiyorum” der. Arap bacı da: “A Keloğlan, yarım leblebin, su perisinin düğününe çerez oldu; koca bir düğün halkı yedi yedi bitmedi, hâlâ da yiyip duruyorlar; eksik, artık helâl et! Onun yerine sana öyle bir sofra getirdim ki, açıl sofram açıl dersin, açılır; yersin, içersin; sana da yeter, ona da yeter; ne tükenir, ne biter. Sonra kapan sofram kapan dersin, kapanır” der, demesiyle kaybolması da bir olur Arabın... Keloğlan: “bak hele şu kısmete, insanın kaşığına nasıl da çıkıyor” diye düşünür; sofrayı omzuna vurup eve döner.</span></span></span></span></span></div><div align="justify"> </div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">Çındılpıt deyip kapıdan girince, anası onu şöyle bir tepeden tırnağa süzer, sonra ağız, dilden söz açıp: “Ne o yine Keloğlan, ağzın kulağına varıyor?” diye sorar. Keloğlan anasının sözünü ağzında kor: “Açıl sofram açıl” demesiyle önlerine öyle bir sofra açılır, öyle bir sofra açılır ki... Çeşit çeşit yemekler; baklavalar, börekler... Bu defa da anasının ağzı kulaklarına varır; yerler yerler bitmez; içerler içerler tükenmez; sonra “kapan sofram, kapan” der Keloğlan, sofra kapanır!</span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;"></span></span></span></span></span> </div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">Bir gün böyle, beş gün böyle, “açıl sofram açıl, kapan sofram kapan” Ne od istiyor, ne ocak; ne kaşık istiyor, ne çanak... Günlerden bir gün Keloğlan, anasının karşısına dikilir: “Ana ana, canım ana! Şu konu komşuyu bir yemeğe çağırsak nasıl olur?” diye sorar. Anası da: “Aman deyim oğul, herkesin gözü götürmez, ya şu halimize göz değerse? Gene de sen bilirsin... Sen kendi başını kayır, öyle de olur, böyle de olur, ben yarım ekmeğin açı, yarım ekmeğin tokuyum” der, der ama Keloğlan bu söze omuz silker: “Bak hele, şu düşünüp kurduğun şeye!” der, gidip yedi mahalleye birden haber eyler ki, “nimetimi yesinler, devletimi görsünler de, kadir kıymetimi bilsinler!”</span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">Akşama varmaz, bu haber koca memlekete yayılır. Aklı başındakiler: “Keloğlan, ne ocağın yanıyor, ne bacan tütüyor; elin adamlarını ne ile doyuracaksın” diye biraz kulağını bükmek isterler ama, o bu söze başını kaşır: “Misafir, umduğunu yemez, bulduğunu yer, herkesin kısmetinde ne varsa, kaşığına o çıkar; elbette tok oturanlar, aç kalkmaz ya?” diye savuşturur onları. Gelgelelim, ilde ne cingöz adamlar var! Öyle her akıntıya pabuç bırakırlar mı? “Keloğlan, daha bir baltaya sap olamadı, kendi karnını doyurdu da bizimki mi kaldı?” diye düşünür, çağırıltıya kulak asmazlar. Ancak, işin alayında olanlar:</span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">“Keloğlan’ın gene bir oyunu var ama, gidip de görsek mi ki?” diye düşünür. Karınlarını tıka basa doyurup yollarını o yana doğrulturlar; bir de gelip görürler ki, görülmedik, işitilmedik bir sofra. Keloğlan: “açıl sofram açıl” diyor, açılıyor: gelen yiyor, giden yiyor, oğlan yiyip oyuna, çoban yiyip koyuna gidiyor, ne bitiyor, ne tükeniyor; misafirlerin ardı arası alındıkça “kapan sofram kapan” diyor, kapanıyor... Gelenler, görenler şaşırıp kalır buna... Hepsi de içinden “kanaat sofrası mı desem, keramet sofrası mı desem, ne desem, ne tükenmez bir sofra bu, Keloğlan’ın sofrası” diye geçirir, yedisinden yetmişine kadar herkes imrenir ve karınlarını, burunlarını doyurduktan sonra hep bir ağızdan: </span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">“Neler yedi bu diş, ne altın oldu, ne gümüş; şimdiden geri, bize de böyle bir kanaat sofrası ihsan et; hey yeri göğü yaratan!” diye bir sofra duası yaparlar. Gelgelelim; sür sürelim; bu davet günü Keloğlan’ın başına gelen pişmiş tavuğun başına gelmez. Ne olur, nasıl olur? O gün, bu sofracık “sırra kadem” basar! İşte o zaman Keloğlan’ın gözleri faltaşı gibi açılır. Anası başını bir sallar, iki sallar da: </span></span></span></span></span><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">“Demedim mi oğul herkesin gözü götürmez diye? Korktuğumuza uğradık işte! Şimdi yerde ara ki gökte bulasın... Ana sözü dinlemedikten geri, ben gayrı işine, aşına karışmam; ne halin varsa gör” der ve gene kendi yününü eğirmeye başlar.</span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">Keloğlan “hele bir sorup soruşturayım” diye; önüne gelen kapıyı çalar; her gördüğüne sorar. Kabahati gelin etmişler de kimse oğluna almamış! Kimsecikler oralı olmaz; herkes, birbirinin üstüne atar: “kim ne yapacak; çalsa çalsa eskici baba çalmıştır” derler; bu, dünyasına küsmüş de: “Çok şükür, ben kendi elimle, emeğimle geçinip gidiyorum, elin sofrasında tasında gözüm yok benim. Alsa alsa Emeti Ana almıştır” der; ona gider, o da: “Kudret helvası desen bende, sabır meyvesi desen bende; elin balında, malında gözüm yok benim” der. Sözün kısası, yer demir, gök bakır; bu sofracığı kaşla göz arasında kimin aldığı bir türlü anlaşılamaz. O zaman Keloğlan kel başını kaşımaya başlar:</span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">“Hımmm bildim, bildim, ne bu almıştır; ne şu çalmıştır; gene onlar yapmıştır bunu” der ve sihirli kuyunun yolunu tutar. Keloğlan, sihirli kuyunun yolunu tutar tutmasına ama, o gider yol gider, o gider yol gider, gölgesi de peşi sıra tin tin eder, derken akşamın bir saatinde kuyunun başına varır:</span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">“A kara kuyu, kara kuyu! Bir verip, bir almak Allah’a yakışır, sen kimden öğrendin bu huyu? Perileri mi gönderdin? Pirleri mi gönderdin? Nettin, neyledin? Ben uyur, anam uyanıkkan sofrayı aldırdın evimden? Böyle dönek pazarlık olacaksa, ver sen de benim leblebiyi” der. Bir söyler, kuyudan ses çıkmaz, iki söyler ses çıkmaz, üçüncüsünde bir Arap bacı çıkar:</span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">“Gene ne istiyorsun Keloğlan” der. Keloğlan da: “Ne isteyecek mişim, ya aldığın leblebiyi, ya verdiğin sofrayı. Öyle ya o gün, bugün doyduğum, doyacağım yok; anamın el kadar ekmeği de bana yetmiyor. İmdi elim boş, yüzüm kara dönemem” der. Arap bacı da: “Kem küm etme Keloğlan, senin yarım leblebi düğüne, derneğe harcandı; artanı da su perisine çerez oldu; bu defa da sana öyle bir değirmen getirdim, öyle bir değirmen getirdim ki... Sağa çevirirsen altın öğütür, sola çevirirsen, gümüş öğütür, bugüne de yeter, yarına da yeter, düğüne de yeter, bayrama da yeter! Bileğine kuvvet; çek çekebildiğin, çevir çevirebildiğin kadar” der, demesi ile kaybolması bir olur.</span></span></span></span></span> </div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">Keloğlan: “demek, kısmette bu da varmış” der, değirmeni yüklenip eve döner. Keloğlan, kapıdan girince anası baştan ayağa bir daha süzer onu: “Ne o Keloğlan, gene ne dolap çevirdin, gözlerinin içi gülüyor?” der. Keloğlan da “Ne çevirdiğimi, ne çevireceğimi şimdi görürsün! Sen hele kalk, iki torba bul, getir bana” der.</span></span></span></span></span><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;"> </span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">Anası kalkar, kıyıyı, köşeyi arayıp tarar; kırk yıldan kalma, iki torba bulup buluşturur; birinin kırk yerinde kırk deliği, ötekinin kırk yerinde kırk yamalığı var ama, ne ise...</span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">Keloğlan soyunup dökünür; değirmenin başına geçer! Sağa çevirir, altın akar; sola çevirir, gümüş akar, Keloğlan’ın anası bakar da bakar, bakar da bakar; bir türlü gözlerine inanamaz. Sonra: “peh peh peh maşallah! Bu defa da kaybolmaz inşallah!” diye bir maşallah iki inşallah ile şeytanın elini, kolunu bağlar.</span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">Keloğlan bir gün böyle, beş gün böyle... Gece demez, gündüz demez; ne durur, ne dinlenir, sağ eli yorulsa, sol elini atar; sol eli yorulsa, sağ elini atar; kâh şu yana, kâh bu yana çevirir; çevirdikçe de altın akar, gümüş akar; anası da dökülenleri devşirir toplar, sandık, sepet, küp, külek demez, doldurur...</span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">Ama gelgelelim, Keloğlan, gelgeç akıllının biri... Bir gün olup kel başından yine kavak yelleri esmeye başlar; gece gezip, gündüz tozar; böylece haftalar, aylar geçer; bir sabah anası bakar ki, ne baksın, küpteki altınlar eriyip akmış; gümüşler de suyunu çekmiş... Ak bürçekli hatuncağız neye uğradığını bilmez; hemen oğlunun yanına seğirtir; bir de görür ki ne görsün! Keloğlan uyuz uykusuna yatmış, horul horul uyuyor; üç defa “lâhavle” çeker, dördüncüsünde burnuna bir kıl tüttürüp uyandırır: “Keloğlan, Keloğlan beğendin mi ettiğin işi?” diye olup biteni yana yakıla anlatır. Keloğlan yine başını kaşımaya başlar:</span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">“Hay ana, bak hele şu hayıflandığın şeye! Şimdi seni altına boğar, gümüşe gark ederim, getir şu değirmeni!” der, der ama anası rafı dolabı altüst eder, yok! Bereket versin, aklına düşer de, üç defa “estane, mestane! Gel kapıma, gir evime; yitirdiğimi ver elime” der, demesiyle değirmenin ayaklarına dolaşması bir olur: “Vah vah, keşke sofra için de vaktiyle bunu okuyup üfleseydim” diye dövünür. Ne ise, değirmeni götürüp Keloğlan’ın karşısına diker. Keloğlan da “yâ Allah” der keçesinden doğrulur, “yâ Pir!” der, değirmenin koluna yapışır; ama sağa çevirmek ister, çevrilmez; sola çevirmek ister, çevrilmez! Paslı pasaklı değirmen çevrilir mi ya, çevrilmez vesselâm!</span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">Anası ağzını açıp da he, yok demez ama, Keloğlan neye uğradığını bilmez; kel başını bir, bir daha kaşıdıktan sonra: “Hımm! Bildim, bildim... Bu ne cin işi, ne şeytan işi; bu gene onların işi! Bunu onların yanına bırakır mıyım sanki?” der, bir daha sihirli kuyunun yolunu tutar.</span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">Az gider, uz gider; dere, tepe düz gider, bir de dönüp ardına bakar ki, bir arpa boyu yol gitmiş. Hele bir mola verip biraz kestireyim şunun şurasında der; bir dulda yer bulup uzanır; nice sonra gözünü açıp bakar ki kuyunun başından... Bir taş üstünde dinlenmeden, mendilini çıkarıp terini kurulamadan seslenir:</span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">“A kara kuyu, kara kuyu, bir değirmen verdin ama, hani ya bunun suyu? Sağa çeviriyorum, çevrilmem diyor; sola çeviriyorum, çevrilmem diyor, ya terkettir bana bu huyu, ya da geri ver leblebimi” der. Bir durur, iki söyler; kuyudan ses çıkmaz; üçüncüsünde bir Arap bacı çıkar; bir dudağı yerde, bir dudağı gökte... Keloğlan’ın beti benzi atar, dili, dişi tutulur, ne “leb” diyebilir, ne “leblebi”, ne “kuyu” diyebilir, ne “suyu” Amma velakin Arap bacı:</span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">“Ham hum etme Keloğlan, sana öyle bir tokmak getirdim, öyle bir tokmak getirdim ki, kim haksızlık ederse “kudur tokmağım kudur” dersin, kudurur. Vurur ha vurur, vurur ha vurur... Sonra “dur tokmağım dur” dersin, durur” der. Demesiyle kaybolması da bir olur.</span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">Keloğlan: “demek kısmette bu da varmış. Her başa yazılan gelir” der. Tokmağı yüklenip eve gelir. Kapıdan girince anası: “Ne o gene Keloğlan, yüzünden düşen bin parça oluyor” der; Keloğlan da: “Görürsün şimdi gününü” der ve “kudur tokmağım kudur” diye bağırır. Vay sen misin diyen! Kara tokmak Keloğlan’ın kel başına inip kalkmaya başlar. Keloğlan “dur tokmağım dur” der, tokmak duymaz! Gene kel başın üstüne bir inip bir kalkar; Keloğlan iki göz iki pınar, bir daha “dur tokmağım der; bu defa da tokmak bu “vay vuy” arasında duru vur anlar; daha bir vurur, daha bir vurur. Keloğlan’ın kel başı, al kanlar içinde kalır. Sonunda can acısıyla avaz avaz bağırır da tokmak duyar ve durur.</span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">Anası ocak başında oğlunun bu akıbetini görür; “gülsem mi, ağlasam mı” diye düşünür; ama ne güler, ne ağlar, sadece “bu akılsız başa bu tokmak bile az” diye söylenir. Bu söz üzerine Keloğlan köpürür, küplere biner ve anasının üstüne yürüyüp: “Kudur tokmağım kudur! Şu anam olacağa bir, bir daha vur!” der, der ama, tokmak kılını bile kıpırdatmaz. O zaman Keloğlan hanyayı, Konya’yı anlar ama, iş işten geçmiş olur. Öyle ya, suçun büyüğü kendinde.... O sofracığı çaldıran da kendi, el değirmenini paslandıran da. Ettiğine edeceğine bin pişman olup anasının eline eteğine varır.</span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">“Ana ana, canım ana, hanımlardan hanım ana; ben ettim, sen eyleme” diye yalvarıp yakarır. Neye derler ki ana gibi yâr, vatan gibi diyar olmaz. Kel olsun, kötürüm olsun; ciğer paresini atar, atar ama başı darda kalınca da koşup tutar. Bundan ötürü Keloğlan’ın anası da kuzucuğunun garip garip meleyişine dayanamaz; suçunu, günahını bağışlar; sonra dizi dibine oturup bir güzel de öğüt eyler:</span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">“A kel oğlum, keleş oğlum; yılan yılan iken toprağı bile kanaatle yalar. Bundan örnek alacak yerde gösterişe düşüp de elâlemi başına toplamasaydın, o sofracık ne yiter, ne biterdi; o güne de yeter, bugüne de yeterdi. </span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">Haydi o sofracıktan oldun, ya şu değirmene ne demeli? Allah yine yüzüne bakıp haline acıdı da bari bu işe koşulup sebeplensin diye bir de tutup bunu gönderdi. Dört ayağını uzatıp Tembel Ahmet gibi yatacağına bu değirmenin kulpuna yapışılacağı gibi yapışsaydın; sağ elin durursa sol elinle; sol elin yorulursa sağ elinle çevirseydin; ne paslanır, ne küflenir; altın, gümüş dediğin evimize oluk gibi akardı.</span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">Şimdi son pişmanlık para etmez ama oğul, başına böyle bir felaket tokmağı indikten geri, belki aklın başına gelir de bundan sonra, ya Allah’ın verdiği ile kıt kanaat geçinir gidersin; ya da tuttuğun, tutacağın işe koşulacağın gibi koşulursun. Günün birinde önü söğütlü değirmen olmazsan bile, gözümün bebeği, evimin direği olursun inşallah” der.</span></span></span></span></span></div><div align="justify"><span style="color:#a0a0a0;"><span style="font-family:Times New Roman;"><span style="font-size:100%;"><span style="color:#000000;"><span style="font-family:Arial;">Öğüt olur da kim tutmaz ki, Keloğlan tutmasın! Ana öğüdü, öğütlerin anasıdır der; ekmeğini tuza batırıp oturacak yerde varır, bir zorlu işe koşulur; gece demez, gündüz demez, yorulur mu yorulur: evlerine altın oluk gibi akmaz ama, alın terinden öyle bir pırlanta yapar, öyle bir pırlanta yapar ki, görenler parmağını ısırır. Gerçi sofralarını, ne Arap bacı kurar, ne kum hacı kaldırır; ille velakin eli kolu dert görmesin, iki cihanda yüzü ak olsun, yine anacığı serer, anacığı derler; yerler, içerler, öte yana geçerler. Onlar ermiş muradına, biz çıkalım kerevetine.</span></span></span></span></span></div></div>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-71055501881081911262010-01-11T10:58:00.000-08:002010-01-11T11:53:32.167-08:00kurşun asker masalı - video<p align="center"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='487' height='368' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dyxZvoIdRam3Thj6GvjdbX8xuAV_-6YSJU644FqZh61utUCgINrHyoBbBortFokibqPkzizKBgMdIMAO-StWQ' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></p>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-79936998099914980462010-01-04T05:59:00.000-08:002010-01-04T06:19:27.538-08:00kibritçi kız masalı- video<p align="center"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='525' height='361' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dyjG8BApBSIxb6ScCEGCFMQ34ztrIHIea95EsQ1E0lQpQ1cnxxuMi4LzziOqcZRBP0-uC8WZRcxc4siW5q2RQ' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></p>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-8055919272313724652010-01-04T03:17:00.000-08:002012-01-22T06:37:06.358-08:00körler memleketi<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOZZyEokhVi7A40asw8_1es61p_3v3Czi0-apSRD7NY9QM2FoNtE5vy3MoCgRcz9J1bnBx_vHI-JnyixxB01eagKUhCZDskTs4gZaPHO1EpG02BdO7tVrcwLYPlI1EjUXEgVEyZdtQtms4/s1600-h/yusatepesi.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5422842897044645138" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOZZyEokhVi7A40asw8_1es61p_3v3Czi0-apSRD7NY9QM2FoNtE5vy3MoCgRcz9J1bnBx_vHI-JnyixxB01eagKUhCZDskTs4gZaPHO1EpG02BdO7tVrcwLYPlI1EjUXEgVEyZdtQtms4/s400/yusatepesi.jpg" style="cursor: hand; float: left; height: 275px; margin: 0px 10px 10px 0px; width: 400px;" /></a><br />
<div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; text-indent: 18pt;">
<span style="font-family: Verdana;">Çok eski çağlarda yaşayan bir kavim varmış. Bu kavim kendi yurtlarında kıtlık baş gösterdiği için yeni bir yurt edinmek istiyormuş. Bu yüzden suyu bol toprağı bereketli bir yer düşlermiş. Bu insanların kralı şöyle diyormuş:<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l2 level1 lfo3; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify; text-indent: -18pt;">
<span style="font-family: Times New Roman;">-<span style="font: 100% 'Times New Roman';"> </span></span><span style="font-family: Verdana;">Biz öyle bir yer bulalım ki dünyanın en güzel yeri olsun. Hem denizi, hem ormanı, hem kanalı olsun.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; text-indent: 18pt;">
<span style="font-family: Verdana;">Günlerce hazırlık yapmışlar. Herkes malını mülkünü toparlamış. Böylece kıtlık içindeki memleketlerinden çıkmışlar. Kafilelerle yollara düşmüşler. Az gitmişler uz gitmişler. Buldukları en güzel yerleri krallarına göstermişler. Ama boşuna… Çünkü kral hiçbir yeri beğenmemiş. Yine yollara koyulmuşlar. Başlamışlar söylenmeye.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18pt;">
<span style="font-family: Times New Roman;">-<span style="font: 100% 'Times New Roman';"> </span></span><span style="font-family: Verdana;">Bu böyle olmaz<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18pt;">
<span style="font-family: Times New Roman;">-<span style="font: 100% 'Times New Roman';"> </span></span><span style="font-family: Verdana;">En güzel memleket neresidir<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18pt;">
<span style="font-family: Times New Roman;">-<span style="font: 100% 'Times New Roman';"> </span></span><span style="font-family: Verdana;">Bolluk içerisindeki memleket neresidir?</span></div>
<a name='more'></a><span style="font-family: Verdana;"><o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18pt;">
<span style="font-family: Times New Roman;">-<span style="font: 100% 'Times New Roman';"> </span></span><span style="font-family: Verdana;">Bir bilene sormalıyız<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18pt;">
<span style="font-family: Times New Roman;">-<span style="font: 100% 'Times New Roman';"> </span></span><span style="font-family: Verdana;">Böyle dolaşıp durmamalı, sorup ona göre yolculuk yapmalıyız.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana;">Uzatmayalım, gide gide bir bilginin yanına varmışlar, durumlarını bir bir anlatmışlar.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l1 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18pt;">
<span style="font-family: Times New Roman;">-<span style="font: 100% 'Times New Roman';"> </span></span><span style="font-family: Verdana;">Ey bilgin, dünyadaki en güzel memleket neresidir? Diye sormuşlar. Bilgin hiç düşünmeden “<i style="mso-bidi-font-style: normal;">körler memleketidir”</i> diye cevap vermiş.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l1 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18pt;">
<span style="font-family: Times New Roman;">-<span style="font: 100% 'Times New Roman';"> </span></span><span style="font-family: Verdana;">Neresidir bu körler memleketi?<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l1 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18pt;">
<span style="font-family: Times New Roman;">-<span style="font: 100% 'Times New Roman';"> </span></span><span style="font-family: Verdana;">Hep batıya gideceksiniz. Bir kıyısında yüksek tepe, bir kıyısında yedi tepe bulunur. Ortasından bir kanal akar. Bu kanal bir denizden bir denize akar demiş.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; text-indent: 18pt;">
<span style="font-family: Verdana;">Bu sözler üzerine memleket arayan insanlar tekrar yollara düşmüş. Az gitmişler uz gitmişler dere tepe düz gitmişler. Bir tepenin eteğine gelmişler. Gözcüler bir tepenin zirvesine çıkmışlar, bakmışlar ki her yer cennet gibi bir kıyıda yüksek bir tepe diğer kıyıda yedi tepe arasında bir denizden başka bir denize boğaz akmakta. Gözcüler hemen koşmuşlar krallarına haber vermişler. Kral bu güzelliği görmemek için ancak kör olmak gerek. Bilginin söylediği gibi burası körler memleketi olmalı demiş. Burası <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">İstanbul</i></b> imiş.<o:p></o:p></span></div>
</div>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-47121974617935458662010-01-04T03:13:00.000-08:002010-01-04T03:16:52.252-08:00AYŞECİK’İN KÜÇÜK KUŞU<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVI8pRIypCYvbb2WpXnUosgsNSMdkwHBu-_MpCbWnxK9GpL6vpUjho1h3LS02h6tcNFKpcsK9yRGtqoMLfyBgFlbJX253kVGghxdYCTRRDqg9wKYvLM1Ok6gD6LGDfiO_cpV49Q2DGSW1X/s1600-h/girlDrawingBirdL.jpg"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 400px; FLOAT: left; HEIGHT: 372px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5422841836499039602" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVI8pRIypCYvbb2WpXnUosgsNSMdkwHBu-_MpCbWnxK9GpL6vpUjho1h3LS02h6tcNFKpcsK9yRGtqoMLfyBgFlbJX253kVGghxdYCTRRDqg9wKYvLM1Ok6gD6LGDfiO_cpV49Q2DGSW1X/s400/girlDrawingBirdL.jpg" /></a><br /><p style="TEXT-ALIGN: justify; TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;">Bir varmış bir yokmuş. Ülkenin birinde bir baba ile bir kızı varmış. Baba bu kızı evde yalnız başına bırakır uzak ülkelere ticaret yapmaya gidermiş. Baba gidince bu kız yalnız kalırmış. Bu kızın hiç arkadaşı falan yokmuş. Odasında oturur, camdan dışarı bakarmış. Günlerden bir gün babasını yolcu etmiş, yine camın önünde oturuyormuş. Ağlamaklı bir sesle “babacığım sen gelene kadar yalnız başıma ne yapacağım babacığım!” diyormuş kendi kendine. Gözleri dolu dolu olmuş. Öylece cama baka kalmış. Derken bir sesle irkilmiş. O da ne! Camın önüne küçücük bir kuş konmuş ” Niye ağlıyorsun Ayşecik?” diye sormuş. Kızın hayret içinde gözleri iri iri açılmış.”Baba uzak ülkelere gitti beni de yalnız bıraktı “ demiş. Kuşta sen ağlama ben sana arkadaşlık ederim demiş. Kız buna çok sevinmiş. Gerçekten bana arkadaş olur musun? demiş. Kuş “tabi olurum” demiş. “Her gün bu camın önüne gelir, sana başımdan geçenleri anlatırım” demiş. Ayşecikle anlaşmışlar. Kuş her gün gelmiş camın önüne. Ayşecik kuşu sevinçle karşılarmış. <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /><o:p></o:p></span></p><br /><p style="TEXT-ALIGN: justify; TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;">Kuş anlatmaya başlamış. “Bir gün yem aramaya çıkmıştım bir inci tanesi buldum. Onu alıp kuyumcuya götürdüm. Kuyumcu bana çok para verdi Fakir bir anneyle 3 çocuk vardı. Bu parayı onlara götürdüm. Çok sevindiler. Küçük kız bana bir avuç darı verdi. Ben de buna sevindim. Darıları yedim. Küçük kız beni avucuna aldı. “Bak” dedi “ben rüyamda peri padişahının oğlunu gördüm. Ona âşık oldum ama nerde olduğunu bilmiyorum. Bana onun nerde olduğunu bulur musun?” Ben de ona “bulurum” dedim. Aslında peri padişahının oğlu da bu kızı rüyasında görmüş âşık olmuş. Yemeden içmeden kesilmiş o da kızı bulmak istiyordu. Ben de bunu biliyordum. Onun için kıza “bulurum” dedim ve peri padişahının ülkesine gittim. Oğlan perişan bir şekilde sarayın bahçesinde dolaşıyordu. Omzuna kondum. “Senin derdinin çaresini biliyorum” dedim. “Senin âşık olduğun kız seni rüyasında görmüş o da seni bulmak istiyor” dedim. Bunu duyan genç prens hayretle gözlerini açtı, “beni ona götür” dedi. Atına atlayıp beni takip etmeye başladı. Gece gündüz dere tepe aşarak kızın ülkesine geldik. Prens çok sevinçliydi kızın evinin kapısına kadar gittik. Kız da elinde bakraçla çeşmeye gidiyordu. Kıza seslendim. “Bak peri padişahının oğlunu sana getirdim” dedim. Erkek attan indi. “Ben aylardır yıllardır seni arıyorum” dedi. Kız da “ben de seni bekliyordum” dedi. Erkek ile kız ata atladılar. Çıkıp gittiler. Sonra padişahın adamları gelip kızın annesini kardeşlerini padişahın sarayına götürdüler. Mutlu mesut yaşadılar.<o:p></o:p></span></p><br /><p style="TEXT-ALIGN: justify; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;"><span style="mso-tab-count: 1"></span>“E e e Ayşecik akşam oldu. Ben yuvama döneyim yarın yine gelirim. Sana anlatacak çok hikâyem var. Göreceksin bak, babanın günleri nasıl geçti anlamayacaksın” demiş kuş ve böyle devam etmişler. Ayşecik her gün kuşu beklemiş. Kuş her gün ona bir şeyler anlatmış. Günlerin nasıl geçtiğini anlayamamış. Bir de bakmış ki günün birinde babası gelivermiş. Ayşecik’in mutlu olduğunu gören babası da<span style="mso-spacerun: yes"> </span>çok sevinmiş. Babası da kızı da çok mutlu olmuşlar. <o:p></o:p></span></p><br /><p></p>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-79346999433787740872010-01-02T03:15:00.000-08:002010-01-03T12:55:16.358-08:00Doğuzlan baci (Bir Erzurum Masalı)<p align="center"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWBfBfg5FBG7NLEIxTmkjj4AtluzN-J6GCHPIHG8SkwVfQ1dBd3kWv0RvkwDGFwXFS8xCnvo7W-ruuw5nD-SVhOUizZhn49H1jTGekCnJOR_NhFBnIRAY9zz7V5iVcZmHX76oAMj85zPW2/s1600-h/hulyaceylanhsf4.jpg"><span style="font-size:85%;"><img style="WIDTH: 400px; HEIGHT: 283px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5422100414650653378" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWBfBfg5FBG7NLEIxTmkjj4AtluzN-J6GCHPIHG8SkwVfQ1dBd3kWv0RvkwDGFwXFS8xCnvo7W-ruuw5nD-SVhOUizZhn49H1jTGekCnJOR_NhFBnIRAY9zz7V5iVcZmHX76oAMj85zPW2/s400/hulyaceylanhsf4.jpg" /></span></a></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt 106.2pt" class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal"><span style="font-family:'Century Gothic';font-size:10;"><?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /><o:p><span style="font-family:verdana;"></span></o:p></span></b></p><p style="TEXT-ALIGN: justify; TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">Upuzun kış geceleri boyunca halk umumiyetle ev gezmelerine gider. Bu ziyaretlerde bir çok eğlencenin yanı sıra masal da anlatılır. İyi bir anlatıcının ağzından dinlenince tadına doyum olmayan hikâyeleri yalnız küçükler değil, büyükler de can kulağıyla dinlerler. Böyle nezih bir aile toplantısında semaver kurulup çay demlenince gayet güzel(hekat) anlatan birisine rica yağmaya başlar:<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-ALIGN: justify; TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Ağabey hele iyi bir hekat söyle de dinliyek.<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-ALIGN: justify; TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Emii,emi ne olursan bitene annat.<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-ALIGN: justify; TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Eeeee uşah siz de goymirsiz ki<span style="mso-spacerun: yes"> </span>ağız dadıynan bir bardah çay içah.<o:p></o:p></span></span></p><p style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><o:p><span style="font-family:verdana;"></span></o:p></span></p><p style="TEXT-ALIGN: justify; TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">Yalvarmalar yakarmalar biraz daha artar. Aslında bunlara hiç lüzum yoktur. O nasıl olsa anlatacaktır. Ama biraz nazlanmak, hem anlatanın hem de anlatılan masalın kıymetini arttırdığı için her zaman başvurulan bir yoldur.<o:p></o:p></span></span></p><p style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><o:p><span style="font-family:verdana;"></span></o:p></span></p><p style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt 35.4pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Bülmiremki<span style="mso-spacerun: yes"> </span>ne annadim ,hepsini bülirsiz<span style="mso-spacerun: yes"> </span>−Vallah yoh annat da ne annadırsan annat.<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Ama bah ben annadan da şamata (1)etmek ,hekata garışmah<span style="mso-spacerun: yes"> </span>yoh,tamam mi?<o:p></o:p></span></span></p><p style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><o:p><span style="font-family:verdana;"></span></o:p></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">Herkes şartlara uymayı kabul eder.<o:p></o:p></span></span></p><p style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt 35.4pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Gız Anşa hele emin arhasına bi yastıh daha goy.Rahat rahat annadsın.<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Agabey di hadi herkes seni beklir.<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">Cigarasını sarar,sarı kehribar başlı yasemen ağızlığına takarve sigarasını<span style="mso-spacerun: yes"> </span>yakar.Bir iki öksürür anlatmaya başlar.<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−”Bir varmış,bir yoğumuş “ der demez hep bir ağızdan “Hoş geldin” denir,hekatçı da “hoş bulduh “ der ve devam eder:<o:p></o:p></span></span></p><p style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt 35.4pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Bir melmeketin<span style="mso-spacerun: yes"> </span>birinde bir Doğuzlan(3) baci varmiş. <span class="fullpost">Bi gün yolda giderken çift süren bir çifciye raslamış. Çifci :<span style="mso-spacerun: yes"> </span><span style="mso-spacerun: yes"></span>−Doğuzlan baci nereye gidirsen ? demiş.<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Vay seni doğura doğura duvara yapışasan.Hele bah ki ben Doğuzlan miyam?<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Ya nesen?<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Erincekli Eze hanım ,Bürüncekli Büze hanım,al vallaki küçük hanım nere gidirsen?<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Gendime goca bulmiya.<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Beni alirmisan?<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Alıram, alıram amma dögende nerenlen dögersen?<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Anbu elimdeki sabannan.<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-ALIGN: justify; TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Vay gemiklerim ,of dalım.Hadi ordan ben seni almiram,demişve oradan uzaklaşmış.Getmiş getmiş davarlarıni<span style="mso-spacerun: yes"> </span>otlatan bir çobana raslamış.Çoban Doğuzlan Baci’yi<span style="mso-spacerun: yes"> </span>görürgörmez:<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Ooooo…..Doğuzlan Baci beleh yelyepenek (5) nere gidirsen ?<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;"><span style="mso-spacerun: yes"></span>−Seni doğura doğura duvara yapışasan, hele bah ki ben Doğuzlanmiyam?<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Ya nesen ?<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Erincekli Eze hanım ,Bürüncekli Büze hanım,al vallaki küçük hanım.<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Erincekli Eze hanım ,Bürüncekli Büze hanım,al vallaki küçük hanım nere gidirsen?<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Gendime goca bulmiya.<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Beni alirmisan?<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Alıram, alıram amma dögende nerenlen dögersen?<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Bah bu elimdeki degeneginen.(7)<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-ALIGN: justify; TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Of of belim gırildi,vay gaburgalarim ,ben seni heç alırmiyam,demiş.Oradan da gitmiş.Çoban da arhasından bahıp gülirmiş.Bir kırtik(8) yer getmiş,bir sıçana raslamış.Sıçan :<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Doğuzlan Baci nere gidirsen?<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Vay seni doğura doğura duvara yapışasan.Hele bah ki ben Doğuzlan miyam?<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Yah nesen?<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Erincekli Eze hanım ,Bürüncekli Büze hanım,al vallaki küçük hanım nere gidirsen?<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Gızma baci eleh olsun nere gidirsen?<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Gendime goca bulmiya.<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Beni alir misan?<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Alıram, alıram amma dögende nerenlen dögersen?<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Bah bu guyruğumnan.<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Ey eleyse, hade evlenah.<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">Beraber çıhmış getmişler. Dügün dernek gurmuşlar, evlenmişler.<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><o:p><span style="font-family:verdana;"></span></o:p></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">Hekatın burasında anlatan susar. Herkes heyecanla neticeyi bekler. Anlatan :<o:p></o:p></span></span></p><p style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><o:p><span style="font-family:verdana;"></span></o:p></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Bu bele getmez.Heleh bene köpigi bol bi gehve bişirin bahim.Ev sahibi:<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-ALIGN: justify; TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Gız gözün kor ola,daha durirsan?Kız apar topar koşar.Kahveyi pişirip hemen getirir.Bu arada diğer misafirlere çerez,meyve ikram edilir.Anlatan kahvesini bitirdikten sonra devam eder:<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Derken aradan zaman geçer, bunlar bir gün çamaşır yıhamaya giderler.<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">O civarda da bir bey gonağında dügün vardır. Bir ara sıçan Doğuzlan Baci’ye döner:<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-ALIGN: justify; TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Sen burada çamaşırları yeha, ben gidim dügün evinden birez pahlava ,börek getirim.Der ve gider.Doğuzlan Baci<span style="mso-spacerun: yes"> </span>da çamaşırlari yıharken oradan geçen kervan develerinden birinin ayah çuğuruna düşer.Ne mümkün çıhamaz.O<span style="mso-spacerun: yes"> </span>sırada da dügün evine bir atlı gafilesi gelirmiş.Doğuzlan Baci çuhurdan onlari görür ve bağırmaya başlar:<o:p></o:p></span></span></p><p style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><o:p><span style="font-family:verdana;"></span></o:p></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Ey atlılar atlılar <o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">Şalvari mor atlilar <o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">Gidesiz toy (10) evine <o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">Diyesiz Samur bege <o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">Boyu uzun Boylan hatun <o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">Saçi uzun Mercan hatun <o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">Can hatun,Canan hatun<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">Deve izi derin göle düşmüş çıhamir.<o:p></o:p></span></span></p><p style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><o:p><span style="font-family:verdana;"></span></o:p></span></p><p style="TEXT-ALIGN: justify; TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">Atlılar etraflarina baharlar. Heş kimseyi göremezler,yola düşer dügün evine gelirler.Bir iki hoşbeşten sonra yolda duyduhlarıni annadırlar. Sıçan da arısdah<span style="mso-spacerun: yes"> </span>da (11) pahlavaları yerken gonuşulanlari duyar. Hama (12) oradan bir dilim börek alır,goşmiya başlar.Doğuzlan Bci’nin yanına gelir.Amma aradan epey bir vahıt geçmişdir.Doğuzlan Baci ‘ya elini uzadır.<o:p></o:p></span></span></p><p style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><o:p><span style="font-family:verdana;"></span></o:p></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Elin ver beserek.<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Hadi köpek ben senden küserek.<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Elin ver beserek.<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Hadi köpek ben senden küserek<o:p></o:p></span></span></p><p style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><o:p><span style="font-family:verdana;"></span></o:p></span></p><p style="TEXT-ALIGN: justify; TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">Sıçanın canı sıhılır.Bir iki sefer daha yalvarır.Bahar ki Doğuzlan Baci elini uzatmir.Başlar çuğurda tepinmeye:<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-ALIGN: justify; TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Küserek küserek,teperege teperek,ezerege ezerek der ve bir eyce çuhuri çamurunan doldurur.Tepi Doğuzlan Baci geberir gider,sıçan da ondan gurtulur gurtulmaz goşa goşa dügün evine gider.Hekat da burada biter.<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Ağzan sağlıh agabeyi ne bi güzel hekat annaddın.<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Emi bah bi dahaki sefere daha uzun olsun.<o:p></o:p></span></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">−Dihadi uşah vahıt da epey gec olmuş, toplanın gidah.<o:p></o:p></span></span></p><p style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><o:p><span style="font-family:verdana;"></span></o:p></span></p><p style="TEXT-ALIGN: justify; TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">Böylece toplantı sona erer. Herkes çekilip evlerine gider. Çocuklar bir dahaki hikâyenin heyecanıyla tatlı bir uykuya dalarlar.<o:p></o:p></span></span></p><p style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><o:p><span style="font-family:verdana;"></span></o:p></span></p><p style="TEXT-INDENT: 35.4pt; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">Ben de çoğu kereler duyduğum bu tatlı heyecanlı anları özlemle hala anarım.<o:p></o:p></span></span></p><p style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><o:p><span style="font-family:verdana;"></span></o:p></span></p><p style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">İhsan Coşkun ATILCAN<o:p></o:p></span></span></p><p style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:'Century Gothic';"><span style="font-family:verdana;">Erzurum Ağzı, Halk Deyimleri ve Folklor Sözlüğü<o:p></o:p></span></span></p><p align="justify"><span style="font-family:verdana;"></span></p></span>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-42292708957807536462009-04-09T23:16:00.000-07:002009-04-09T23:20:07.619-07:00hacivat- karagöz "kanlı kavak"<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRNskmwEtpRCiHWdFw5jhxWRPlo0ljjmNpEEnGqr2CvC_WcPm8ae1unvUpoJNXIop25BECuzwasur0B3U-PjrfrCY_2yo-TBBLggbPZs8xLL9WbKGkuS8o_o-jIuy1Bwk1FXG9x9smmwGn/s1600-h/hacivat.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5322943544254890706" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 343px; CURSOR: hand; HEIGHT: 257px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRNskmwEtpRCiHWdFw5jhxWRPlo0ljjmNpEEnGqr2CvC_WcPm8ae1unvUpoJNXIop25BECuzwasur0B3U-PjrfrCY_2yo-TBBLggbPZs8xLL9WbKGkuS8o_o-jIuy1Bwk1FXG9x9smmwGn/s400/hacivat.jpg" border="0" /></a><br /><div><p class="MsoNormal" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: justify" align="justify"><span style="font-family:Arial;font-size:14;"><span style="font-size:100%;">BİRİNCİ TASVİR<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /><o:p></o:p></span></span></p><br /><p class="MsoNormal" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: justify"><span style="font-family:Arial;font-size:14;"><span style="font-size:100%;"><span style="mso-spacerun: yes"></span>-<span style="mso-spacerun: yes"> </span>Hacivad yalnız –<o:p></o:p></span></span></p><br /><p class="MsoNormal" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt 141.6pt; TEXT-ALIGN: justify"><span style="font-family:Arial;font-size:14;"><span style="font-size:100%;"><span style="mso-spacerun: yes"></span><span style="mso-spacerun: yes"></span>Gazel<o:p></o:p></span></span></p><br /><p class="MsoNormal" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: justify"><span style="font-family:Arial;font-size:14;"><o:p><span style="font-size:100%;"></span></o:p></span></p><br /><p class="MsoNormal" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: justify"><span style="font-family:Arial;font-size:14;"><span style="font-size:100%;"><span style="mso-tab-count: 1"></span>Hacivad __ Her güzel böyle nazlı mı olur</span></span><br /></p><p class="MsoNormal" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: justify"><span style="font-family:Arial;font-size:14;"><span style="font-size:100%;"><span style="mso-tab-count: 3"></span><span style="mso-spacerun: yes"></span> Cilveli ela gözlimi olur .. İla nihayet <o:p></o:p></span></span></p><br /><p class="MsoNormal" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-ALIGN: justify"><span style="font-family:Arial;font-size:14;"><span style="font-size:100%;"><span style="mso-tab-count: 1"></span>Of hay hak…Mesiretgahı ehli aşka sinem gibi bağ olmaz..Böyledir ehli alim her dem bakan çeşmi binaya yasağ olmaz..Gelivirse pus-i perdeden Civat bendeniz.. Her nekadar suç-i lisan ider isek afv ider efendilerimiz.. Perdemi zan itme bezden.. Hisse alın siz bu sözden.. Perde-i kâldır gözden kemalandır perdemiz.. Perde kurdum şem’a yakdım gösterem zill ü hayal.. Ehl-i hal olan anlar bu zıllı olmayana bilmek muhal.. Şeyh Şüşteri pirimiz eylemiş böyle hayal.. Ehli irfana daim şu’lelenür perdemiz.. Huzur-i hazıran.. Cemiyet-i irfan.. Vakt-i sefayi merdan .. Hınzırdır laindir.. Kafirdir.. Şeytan.. Şeytanın dinsizliğine.. Rahmanın birliğine.. Şevketlü.. Kudretlü.. Mürüvetlü.. Padişah-ı alem penah efendimizin meserretle eyyam-ı devletlerine ve bağhusus bizleri temaşa iden ahbabın sefayap olmasına.. Dimemiz o dimek değil efendim.. Ben bendenize ben duacınıza ben hake ben hâk setraye bir yar kafadar olsa gelivirse şu çehar köşe-i meydane.. O söylese ben dinlesem haddim olmayarak bendeniz söylesem herkes sefayab olsa diyelim iş ne işmiş mevlam onara<o:p></o:p></span></span></p><br /><p class="MsoNormal" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-INDENT: 35.4pt; TEXT-ALIGN: justify"><span style="font-family:Arial;font-size:14;"><span style="font-size:100%;"><span style="mso-spacerun: yes"></span>Hay bana bir eğlence yar……Yay yar bana bir eğlence vay…….Abenim ruy-ı mahım…..Bilmem nedir senin yanında benim günahım yar bana bir eğlence hey bana bir eğlence..</span></span></p><br /><p class="MsoNormal" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; TEXT-INDENT: 35.4pt; TEXT-ALIGN: justify"><span style="font-family:Arial;font-size:14;"><span style="font-size:100%;"><em>"devamı var"<o:p></o:p></em></span></span></p></div>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-89841838448803242152009-03-17T06:31:00.000-07:002009-03-17T06:43:49.544-07:00eski türk yaradılış destanı<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg00hNh3DkmC8zaS0ZbjFpgmaDGHskvDyZZjU8URTcvOzBECoOgg0jDjRQcnnB6eGTLOnA5Wnwv2ckZIRs4XfI85GXiGKlqYO2hky2GESPdD0r-GiMBlb4J0_6eoi4Ef1Mh2HP29cOCja63/s1600-h/komplo4.jpg"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 309px; DISPLAY: block; HEIGHT: 234px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5314151952489451218" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg00hNh3DkmC8zaS0ZbjFpgmaDGHskvDyZZjU8URTcvOzBECoOgg0jDjRQcnnB6eGTLOnA5Wnwv2ckZIRs4XfI85GXiGKlqYO2hky2GESPdD0r-GiMBlb4J0_6eoi4Ef1Mh2HP29cOCja63/s400/komplo4.jpg" /></a><br /><p style="TEXT-ALIGN: justify; LINE-HEIGHT: 150%; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:verdana;">Yer gök hiç bir şey yokken dünya uçsuz bucaksız sulardan ibaretti. Tanrı Ülgen bu uçsuz bucaksız dünyada durmadan uçuyordu. Göklerden gelen bir ses Tanrı Ülgen'e denizden çıkan taşı tutmasını söyledi. Göğün emri ile oturacak yer bulan Tanrı Ülgen artık yaratma zamanı geldi diye düşünerek şöyle dedi :</span></p><br /><p style="TEXT-ALIGN: justify; LINE-HEIGHT: 150%; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:verdana;">Bir<span style="mso-spacerun: yes"> </span>dünya istiyorum, bir soyla<span style="mso-spacerun: yes"> </span>yaratayım</span></p><br /><p style="TEXT-ALIGN: justify; LINE-HEIGHT: 150%; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:verdana;">Bu<span style="mso-spacerun: yes"> </span>dünya nasıl olsun, ne boyla yaratayım</span></p><br /><p style="TEXT-ALIGN: justify; LINE-HEIGHT: 150%; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:verdana;">Bunun<span style="mso-spacerun: yes"> </span>çaresi nedir, ne yolla<span style="mso-spacerun: yes"> </span>yaratayımş</span></p><br /><p style="TEXT-ALIGN: justify; LINE-HEIGHT: 150%; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:verdana;">Su içinde yaşayan<span style="mso-spacerun: yes"> </span>Ak<span style="mso-spacerun: yes"> </span>Ana,su<span style="mso-spacerun: yes"> </span>yüzünde göründü ve Tanrı Ülgen'e şöyle<span style="mso-spacerun: yes"> </span>dedi :</span></p><br /><p style="TEXT-ALIGN: justify; LINE-HEIGHT: 150%; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:verdana;">Yaratmak istiyorsan<span style="mso-spacerun: yes"> </span>Ülgen, Yaratıcı<span style="mso-spacerun: yes"> </span>olarak<span style="mso-spacerun: yes"> </span>şu kutsal<span style="mso-spacerun: yes"> </span>sözü öğren :</span></p><br /><p style="TEXT-ALIGN: justify; LINE-HEIGHT: 150%; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:verdana;">De ki hep," yaptım oldu "<span style="mso-spacerun: yes"> </span>başka bir şey söyleme.</span></p><br /><p style="TEXT-ALIGN: justify; LINE-HEIGHT: 150%; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:verdana;">Hele yaratır<span style="mso-spacerun: yes"> </span>iken,"yaptım olmadı" deme.</span></p><br /><p style="TEXT-ALIGN: justify; LINE-HEIGHT: 150%; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:verdana;">Ak Ana bunları söyledi ve kayboldu. Tanrı Ülgen'in kulağından bu buyruk hiç gitmedi . insana da bu öğüdü iletmekten bıkmadı : " Dinleyin ey insanlar, varı yok demeyin. Varlığa yok deyip de, yok olup da gitmeyiniz." Tanrı Ülgen yere bakarak : " Yaratılsın yer!" Göğe bakarak "Yaratılsın Gök!" Bu buyruklar verilince yer ve gök yaratılmış. Tanrı Ülgen çok büyük üç balık yaratmış ve dünya bu balıkların üzerine konmuş. Böylece dünya gezer olmamış bir yerde sabit olmuş.Tanrı Ülgen balıkların kımıldadıklarında dünyaya su kaplamasın diye Mandı şire'ye balıkları denetleme görevi vermiş. Tanrı Ülgen, dünyayı yarattıktan sonra tepesi aya güneşe değen etekleri dünyaya değmeğen büyük Altın Dağın başına geçip oturmuş.Dünya altı günde yaratılmışdı, yedinci günde ise Tanrı Ülgen uyumuş kalmışdı. Uyandığında neler yarattım diye baktı: Ayla güneşden başka fazladan dokuz dünya birer cehennem ile bir de yer yaratmıştı. Günlerden bir gün Tanrı Ülgen denizde yüzen bir toprak parçacığı üzerinde bir parça kil gördü" insanoğlu bu olsun, insana olsun baba." dedi ve toprak üstündeki kil birden insan oldu. Tanrı Ülgen bu ilk insana "Erlik" adını verdi ve onu kardeşi kabul etti. Ancak Erlik'in yüreği kıskançlık ve hırsla doluydu. Tanrı Ülgen gibi güçlü ve yaratıcı olmadığı için öfkelendi. </span></p><br /><p style="TEXT-ALIGN: justify; LINE-HEIGHT: 150%; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:verdana;">Tanrı Ülgen, kemikleri kamıştan, etleri topraktan yedi insan yarattı. Erlik'in yarattığı dünyaya zarar vereceğini düşünerek insanı korumak üzere Mandışire adlı bir kahraman yarattıktan sonra yedi insanın kulaklarından üfleyerek can, burunlarından üfleyerek başlarına akıl verdi. Tanrı Ülgen insanları idare etmek üzere May-Tere'yi yarattı ve onu insanoğlunun başına han yaptı. Yakut'lardan (Saka) derlenen yaradılış efsaneleri de Altay yaradılış destanının yakın varyantı niteliğindedir. XIX. yüzyıl’da derlenen bu efsanelerin çeşitli din ve kültürlerin etkilerini taşıdıkları düşünülmektedir.</span></p><br /><p style="TEXT-ALIGN: justify; LINE-HEIGHT: 150%; MARGIN: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;"><em>kaynak: prof. dr. umay günay</em></span></p>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-81631955731369162302009-01-14T12:54:00.000-08:002009-01-14T12:57:36.847-08:00küçük deniz kızı<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi74FQI6x11e_pMzQmsns7Z8e1jku9Ycx0Af_12pvQUSyRKCC7CIAF7onJnLIdQjgg6jat9fLoxSPEQ2-qqAS44Q9GvSSJy2UGgOvUg_nYoiG7WL2suJAa3UgYyeKqIjpwUdDX78ZWUV39b/s1600-h/denizkiziwalluz7.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5291256412198680162" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 300px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi74FQI6x11e_pMzQmsns7Z8e1jku9Ycx0Af_12pvQUSyRKCC7CIAF7onJnLIdQjgg6jat9fLoxSPEQ2-qqAS44Q9GvSSJy2UGgOvUg_nYoiG7WL2suJAa3UgYyeKqIjpwUdDX78ZWUV39b/s400/denizkiziwalluz7.jpg" border="0" /></a><br /><div align="justify">Bir zamanlar altı güzel kızı olan bir kral varmış. Ama bu kral insanların kralı değilmiş. Ülkesi dalgaların altında balıkların değerli taşlar gibi parıldadığı bir ülkeymiş. Genç prenseslerin anneleri çoktan ölmüş ve onları büyükanneleri büyütmüş. İçlerinde en güzelleri en küçük olanıymış. Saçları altın bukleler halinde omuzlarına dökülüyormuş. Kızlar büyükannelerinin anlattığı yeryüzüyle ilgili masalları çok seviyorlarmış. Bu masallarda bacak adlı iki şeyin üzerinde yürüyen garip insanlar varmış. Küçük denizkızı da bu anlatılanları görmek istiyormuş. "Onbeş yaşını beklemen gerekir," demiş büyükanneleri. "O zaman gidip görebilirsin."</div><br /><div align="justify">En büyük denizkızı yaşı geldiğinde yüzeye çıkmış ve gördüğü ilginç şeyleri kardeşlerine anlatmış. Yıllar geçmiş ve sonunda küçük denizkızının da yüzeye, insanların dünyasına çıkabileceği gün gelmiş. Şimdiye kadar hep merak ettiği dünyayı artık kendi gözleriyle görebilecekmiş. Yüzeye doğru yüzerken güneş batıyormuş. Yakınlarda bir gemi demir atmış. Küçük denizkızı yüzeye çıktığında güvertedeki yakışıklı prensi görmüş. Prens kendisini birisinin gözlediğini de, prensesin ondan gözlerini ayıramadığını da bilmiyormuş tabii. Birden hava kararmış, gemi çıkan fırtınayla sallanmaya başlamış. Çok geçmeden yelkenleri parçalanmış, direği kırılmış ve gemi sulara gömülmüş. Küçük denizkızı sularda çırpınan prensi son anda görüp kurtarmış. Onu kucaklayıp kıyıya götürmüş ve sahile bırakmış. Sabah olduğunda prens hala yattığı yerde uyuyor, denizkızı da başucunda onu bekliyormuş. Az sonra birkaç kız koşarak gelmiş. Prens gözlerini açmış ve kalkıp yürümüş. Küçük denizkızı oracıkta üzüntüsüyle baş başa kalmış.</div><br /><div align="justify">O günden sonra küçük denizkızı prensi görebilmek umuduyla birçok kez yüzeye çıkmış. Artık dayanamıyormuş. Su cadısına gidip akıl almaya karar vermiş. Cadı onu görünce bir kahkaha atmış: "Niçin geldiğini biliyorum denizkızı," demiş. "İnsana dönüşüp karaya çıkmak istiyorsun. Böylece prensle daha yakın olacağını düşünüyorsun. Ama bunun bir bedeli var, biliyor musun?" "Bilmiyordum," demiş küçük denizkızı, "ama insan olabilmek için neyse öderim." "Sesini istiyorum," demiş cadı, "şu şarkılar söyleyen güzel sesini. Bana sesini verirsen ben de seni iki ayaklı güzel bir genç kıza çeviririm. Ama unutma, prens seni bütün kalbiyle sevmeli ve evlenmeli. Yoksa bir deniz köpüğüne dönüşüp sonsuza dek yok olursun." " Çabuk," demiş küçük denizkızı. "Ben kararımı çoktan verdim zaten." Bunun üzerine su cadısı küçük denizkızına içmesi için büyülü bir ilaç vermiş. Küçük denizkızı prensin karşısına dikildiği an prens bu hiç konuşmayan kızdan çok hoşlanmış ve onsuz yapamayacağına karar vermiş. Küçük denizkızı da prensi her geçen gün daha çok sevmiş, ama prens ona bir türlü evlenme teklif etmiyormuş. Prensin annesi ve babası, kendine eş bulması için baskı yapıyorlarmış. Prens sonunda yakındaki bir ülkenin prensesiyle tanışmaya karar vermiş. Yanında küçük denizkızını da götürmüş. Zavallı kız çok acı çekiyormuş. </div><br /><div align="justify">Prens komşu ülkeye gidip prensesle karşılaşınca aklı başından gitmiş ve hemen evlenmek istemiş. Düğünleri muhteşem olmuş. Her yer çiçek, ipek ve mücevherle kaplıymış. Mutlu çifti görmeye gelen herkes coşku içindeymiş. Yalnızca küçük denizkızı sessizmiş. Gözyaşları sessizce süzülüyormuş yanaklarından. O gece küçük denizkızı güvertede dikilmiş karanlık sulara bakıyormuş. Gün doğarken bir deniz köpüğü olup o sulara karışacakmış. Birden suların dibinden denizkızının kardeşleri çıkmışlar. Saçları kısa kısa kesilmiş. "Saçlarımızı su cadısına verdik, karşılığında da bu bıçağı aldık. Eğer bu gece bu bıçağı prensin kalbine saplarsan büyü bozulacak." Küçük denizkızı bıçağı almış ama prense asla zarar veremeyeceğini biliyormuş. </div><br /><div align="justify">Güneş doğduğunda kendini ağlayarak denize atmış. Ama denize düşmemiş. Kendini havada uçarken bulmuş. Çevresinde altın renkli ışıklar dans ediyormuş. "Biz havanın kızlarıyız " demişler. "Artık bizimle mutlu olursun." Küçük denizkızı gökyüzüne doğru yükselirken aşağıya, prensin gemisine bakmış ve gülümsemiş.</div>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-25122825426843476412009-01-13T15:58:00.001-08:002009-01-13T16:06:52.207-08:00fareli köyün kavalcısı<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmZYsNjTqb_deWP0_KwkqJYRh1uPCHhQDmlvVsaUyRcpVx7sbLSF5ujTDI4o4WptfgT7NAT0Tx5PKJ2DD6Tk9XoznzjIH7G7mIccozurjkM8BU0msoOKvwTzj07G8pDoM4fMBjgdI0Z-PJ/s1600-h/jerry.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5290934113676486050" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 227px; CURSOR: hand; HEIGHT: 318px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmZYsNjTqb_deWP0_KwkqJYRh1uPCHhQDmlvVsaUyRcpVx7sbLSF5ujTDI4o4WptfgT7NAT0Tx5PKJ2DD6Tk9XoznzjIH7G7mIccozurjkM8BU0msoOKvwTzj07G8pDoM4fMBjgdI0Z-PJ/s400/jerry.jpg" border="0" /></a><br /><div align="justify">Bir varmış, bir yokmuş, evvel zaman içinde, kalbur zaman içinde develer tellalken, pireler berberken, ben annemin beşiğini tıngır mıngır sallarken; ülkenin birinde bir köy varmış. Halkı mutluluk içinde yaşarmış. Günlerden bir gün köyün bütün evlerine fareler dolmuş. Binlerce fare köyün sokaklarında, evlerde dolaşıyorlarmış. Yatak odasına gitseler, mutfağa girseler farelerden geçilmiyormuş. Ne bulurlarsa yiyorlarmış. Halk ne yapacağını şaşırıp kalmış. Köy muhtarından bu işe bir çare bulmasını istemişler. Muhtarın da elinden bir şey gelmiyormuş. Böylece köyün adına fareli köy denmiş. Fareli köyün çocukları da, bu pis yaratıklarda bıkmışlar.</div><br /><div align="justify"><br />Bir gün fareli köye bir çalgıcı gelmiş. Muhtara: "Eğer bana bir kese altın verirseniz, köyü farelerden temizlerim." demiş. Bütün köy halkı bu habere sevinmişler. Aralarında hemen çalgıcının istediği bir kese altını toparlamışlar ve muhtara teslim etmişler. Halkın tek istediği bu farelerden kurtulmakmış.</div><br /><div align="justify"><br />Çalgıcı isteğinin kabul edildiğini öğrenince başlamış kavalını çalmaya. Kavaldan öyle tatlı, öyle güzel sesler çıkıyormuş ki, fareler saklandıkları yerlerden akın akın çıkarak çalgıcının yanına geliyorlarmış. Kısa bir sürede çalgıcının etrafı binlerce fare ile dolmuş. Köydeki bütün farelerin çalgıcının etrafında toplandığı sırada çalgıcı yürümeye başlamış. Köye gelirken gördüğü dereye doğru yürümüşler. Çalgıcı önde kavalını üflüyor, fareler peşinden geliyormuş. Çalgıcı dere kenarına gelince suyun içine yürümüş. Derede o kadar çok su varmış ki ama çalgıcı karşı kıyıya geçmiş. Farelerde peşinden gelmek isteyince dereye düşen fare suda boğulup ölmüş. Bütün fareler ölünceye kadar çalgıcı kavalını öttürmeye devam etmiş. Çalgıcı bütün farelerin öldüğünü görünce ödülü olan bir kese altını almak için hemen köye geri dönmüş.</div><br /><div align="justify"><br />Fareleri yok eden başarısından sevinç duyduğu için, emin adımlarla yürüyormuş. Sonunda köye varınca: "Bir kese altınımı alırım. Bu altınlarla şehre gider, işimi kurarım. Bende zengin insanlar arasına katılır ve rahat yaşamaya başlarım" diye düşünmüş. Bu düşüncelerle muhtarın yanına varan çalgıcı muhtardan ödülünü istemiş. Muhtar oyun bozanlık yapmış. "Nasıl olsa farelerden kurtulduk, bir kese altını vermesem olur" diye düşünmüş. Çalgıcıya çeşitli nedenler göstererek altınlarını vermemiş.</div><br /><div align="justify"></div><br /><div align="justify">Çalgıcı kandırıldığını anlayınca: "Ben size bir oyun oynayayım da görün" demiş. Başlamış kavalını çalmaya. Kavalın sesini duyan bütün çoçuklar çalgıcının yanına koşmuş. Çalgıcıda hem kavalını üflüyor, hemde yürümeye başlamış. Köyün bütün çocuklarıda kavalcının peşinden gitmişler. Köyde hiç çocuk kalmamış. Analar babalar kara kara düşünmeye başlamışlar.</div><br /><div align="justify"></div><br /><div align="justify">Köylüler muhtara gidip: "Ne yapacağız, ne edeceğiz. Sen çalgıcının hakkı olan bir kese altını vermeliydin. Bak şimdi çocuklarımızı aldı götürdü" demişler.Kavalcı kızgın kızgın, peşinde çocuklarla birlikte ormana varmışlar. Ormanda bir ağacın altında dinlenirken aklına tekrar muhtara gitmek altınlarını bir daha istemek gelmiş. O sırada telaşla yerinden kalkınca kavalını almayı unutmuş. Sihirli kavalı bulan bir çocuk, arkadaşlarının yanına gelmesi için başlamış çalmaya. Kavalın sesini duyan çocuklar hemen ormanda toplanmışlar. Hemen köye, annelerinin babalarının yanına dönmeyi düşünmüşler. Kavalı bulan çocuk köyün yolunu biliyormuş. Kavalı çalan çoçuk önde diğerleri arkasında köye geri dönmüşler. Anneleri, babaları çok sevinmişler. Şenlikler düzenlemişler. Kırk gün kırk gece bayram etmişler.</div><br /><div align="justify"><br />Tabi bu sırada da köylüler muhtarı azarlamışlar. Çalgıcının hakkını vermesini söylemişler. Hakkını alan çalgıcıda hayallerini gerçekleştirmek için köyden ayrılmış. Onlar ermiş muradına, biz gidelim diğer masalları okumaya. </div>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-9936094306961177922009-01-13T15:55:00.000-08:002009-01-13T15:58:08.016-08:00keloğlan ile devler<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEju_vHKjbH8i_NgPzd9jMIcxjXX0HERVzknudleLQv9DWLMmBC39FW3af-YKiYStRSKsIUCszgQgEorkkXRGrASp1lGdUkQfbbqYXBmJ26RmSyRDNEceJJpS1-Z8qnqsVzj4NXKvxiyyaUG/s1600-h/keloglan1.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5290931898654677490" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 245px; CURSOR: hand; HEIGHT: 194px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEju_vHKjbH8i_NgPzd9jMIcxjXX0HERVzknudleLQv9DWLMmBC39FW3af-YKiYStRSKsIUCszgQgEorkkXRGrASp1lGdUkQfbbqYXBmJ26RmSyRDNEceJJpS1-Z8qnqsVzj4NXKvxiyyaUG/s400/keloglan1.jpg" border="0" /></a><br /><div align="justify">Bir varmış bir yokmuş, eski zamanların birinde, bir nine ile oğlu varmış. Kafası kel olduğundan, herkes o oğlana Keloğlan dermiş.<br />Keloğlan, keyfine çok düşkünmüş, sabah erkenden kalkar, akşamlara kadar sinek avlar, fare kovalar, daha güneş batar batmaz, uyuz kediler gibi ocak başına büzülürmüş. İş, güç ne yaparmış, ne de severmiş.<br />Yaşlı annesi, oğlunun bu miskin, bu tembel huyundan çok dertliymiş. Birçok kereler, yahut sayısız defalar uyarmış, ama Keloğlan hiç aldırış etmemiş, sineklere avlamaya, tavuklara kışalamaya, dev gibi fareleri de kovalamaya devam etmiş.<br />O kadar tembellik ediyormuş ki, keçileri ile eşeği bile yaylıma götürmemiş, hayvancıklar açlıktan ölmüş.<br />Yaşlı annesi, artık daha fazla dayanamamış, oğlum, uşağım dememiş, almış eline kocaman bir sopa düşmüş peşine. Neresine gelirse pat pat vurmuş. Neredeyse, Keloğlan’ın kafası kırılmış.<br />Keloğlan bakmış ki anasının dayaktan vazgeçeceği yok, acımadan öldürecek, canlı canlı da mezara gömecek. Ardına bile dönüp bakmadan kaçıp gitmiş.<br />Çok para kazanmadan eve dönmeyecekmiş.<br />Az gitmiş, uz gitmiş, gide gide bir kasabaya inmiş.<br />Karnı da çok ama çok acıkmış. Parası da ya azmış yahut hiç yokmuş. Bir kocakarının evine varmış, kapısını vurmuş, ekmek istemiş, yemiş...<br />İş aramış, bulamamış, bir güzel de paylanmış. Geri dönmemeye pek kararlıymış ya, ne olur ne olmaz, dağlarda, ormanlarda lazım olur diye düşünmüş. Bir demirci dükkanına varıp, kendine demir bir kılıç yaptırmış. Takmamış beline, almış eline.<br />O kadar çok yol gitmiş ki, kaç köy, kaç kasaba geçtiğini unutmuş.<br />Çok sessiz ve karanlık bir gecede, bir derin vadiye inmiş. Eli kınılıcında gözü sesteymiş.<br />Bir gürültü ile irkilmiş. Kulak kabartmış, çok korkmuş. Bu sesleri daha önce hiç duymamış.<br />İnmiş daha da aşağılara,gördüğü manzara, az kalsın aklını başından alacakmış. Birçok dev, bir arabadaymış. Durmadan konuşuyorlarmış.<br />Meğer devler düğün yemeği pişirirmiş. Kocaman kocaman ocakları varmış. Ev büyüklüğündeki kazanların biri indirilip biri bindiriliyormuş.<br />O kadar meraklanmış ki Keloğlan, daha yakından görmek için birkaç adım yürümüş. Her nasılsa devin birisi kendisini görmüş. Demir kılıç yaptırdığına çok sevinmiş. Ama bu kadar dev ile nasıl baş edeceğini düşündükçe, üzülmüş, korkmuş. Korkmakla olmuyormuş, yiğitliği tutmuş.<br />Kendisine bakınıp duran dev, çok neşeli bir kahkaha patlatmış, bütün dağları dalgalandırmış. Arkadaşlarına dönmüş, şöyle seslenmiş, “Bulduk, bulduk.”<br />Bir dev, “Ne buldun” diye sormuş.<br />Keloğlanı gören dev, ağzından salyalar akıta akıta, “Bir insan” demiş, “bir insan.”<br />Başka bir dev, pek iştahlı imiş. “Çoktandır insan eti yememiştik. Ayağımıza kadar geldi.<br />Hep birlikte bir “hey” çekmişler, Keloğlanı yemeğe karar vermişler.<br />Keloğlan, bakmış ki durum ciddi. Kaçsa nereye kaçacak? Dövüşmeye kalkışsa beceremeyecek. “Şunları hele bir korkutayım” diye düşünmüş ve gayet sert bir sesle haykırmış: “Yüreğiniz varsa topunuz birden gelin!”<br />Devler, yedi dağı titreten bir kahkaha atmış. “Acaba şu zavallı çocuk neyine güveniyor” diyen bir dev, Keloğlan’ın yanına çıkmış, demir kılıcı görünce irkilmiş, arkadaşlarına seslenmiş: “Hey dikkatli olun, Miron Padişahı’nın büyülü kılıcına benzeyen bir kılıcı var.”<br />Bu sözler üzerine Keloğlan bayağı sevinmiş, hem de yalancı pehlivanlar gibi şov yapmaya, el kol sallamaya başlamış.<br />Bir şeyler daha söylemiş: “Benden hatırlatması devler, acırım size, yazık olur hepinize.”<br />Devlerden biri biraz alaycı bir dille, “Çok kabadayılık yapıyorsun yavru insan. Eni konu bir kılıcın var” demiş.<br />Keloğlan kılıcını havaya kaldırıp konuşmuş: “Şimdi kılıcımı iki kez sallarsam, hepiniz ölürsünüz. Çünkü zehir saçar.”<br />Çok korkmuş devler. Birkaç adım geri çekilmişler. Birkaç tanesi kaçıp gitmiş, birkaç tanesi korkusundan yerlere yığılmış.<br />Bakmış ki söylediği her söz devler üzerinde büyük etkiler yapıyor, şöyle demiş Keloğlan:<br />“Korkmayın, korkmayın! Eğer dediğimi yaparsanız kılıcımı sallamam.”<br />Bir dev, “Emriniz olur keloğlan. Hemen söyle ne istediğini. Yapmaya hazırız. Bize dokunma yeter ki. Ne olursun, yiğit delikanlı!<br />O kadar çok şişinmiş ki Keloğlan, aç karnını bastıra bastıra emir vermiş devlere: “En güzel yemeklerinizden bana güzel bir sofra hazırlayın bakalım. Hadi, durmayın daha öyle karşımda pısırık pısırık. Sallarsam kılıcı, sonunuz olur çok acı.”<br />Sevinmiş devler, bir de takla atmışlar kocaman kocaman gövdeleriyle. Titrek titrek konuşmuşlar.<br />“Aman Keloğlan, kılıcı zehirli yiğit oğlan, dokunma bize, hemen sofranı hazırlıyoruz” demişler.<br />Göz açıp yummaya kalmadan mükellef bir sofra kurulmuş. Karnı çok aç olan keloğlan, sofradaki yemeklerin tümünü yemiş. Biraz da yanına almış öteberilerden. Kalkmış yoluna giderken devlerden biri şöyle demiş: “Ey yiğit, seninle bir pazarlık yapalım mı?”<br />“Ne pazarlığı” diye sormuş Keloğlan.<br />“Şu kılıcını bize satar mısın” demiş dev.<br />Keloğlan ağırdan almış, işi iyice kıymete bindirmiş. “Hoppala... Oldu mu ya şimdi? Siz taşıyamazsınız ki onu.”<br />“Niçin taşıyamayız ki kılıcı? Biz çok güçlüyüz” diyen bir deve şu karşılığı vermiş:<br />“Üstelik o kadar pahalıdır ki bu, paranız yetmez.”<br />Yaşlı dev, “İki küp altına ne dersin Keloğlan” diye sormuş.<br />Bu öneri çok hoşuna gitmiş Keloğlan’ın. “Nerede altınlar” diye sormuş.<br />Çok memnun kalan yaşlı dev:<br />“Biraz ötede, Çengir Vadisi’nin düzlük yerinde” diye tarif etmiş, bir yakut sandık var. Altınlar o sandığın içinde. Bize yasak oralara yaklaşmak. Ama senin için bir sakıncası yok. Git ve al!”<br />Buna aklı yatmış Keloğlan’ın, şöyle karşılık vermiş:<br />“Kılıcın ağırlığını azalttım. Özel bir duası var, onu okudum. Fakat zehir saçmasını engellemedim. Kılıcı şuraya bırakıyorum. Ben buradan tamamen uzaklaşıncaya kadar sakın dokunmayın. Çünkü, kokumu alır almaz zehir kusar,benden hatırlatması.”<br />Devler korkuyla karışık bir duyguyla, “Hay hay emriniz olur Keloğlan, hele yürü git sen” demişler.<br />Kılıcı yere bırakan Keloğlan el sallayarak çekip gitmiş.<br />Çengir Vadisi’ne varan Keloğlan, yakut sandığı bulmuş. Hemen omzuna alıp yola girmiş. Keyfinden de türkü söylermiş.<br />Biz bakalım devlerin haline.<br />Bir zaman sonra, kılıcı yerden almışlar, bir de bakmışlar ki ne zehir saçıyor ne de kesiyor.<br />Kandırıldıklarını anlayan devler, bunu hazmedememiş. Bir insan yavrusunun oyununa gelmenin hırsıyla çileden çıkmışlar. Aralarından üç deve görev vermişler. Tutup Keloğlanı getirmelerini istemişler.<br />Büyük bir intikam duygusu ile Keloğlan’ın peşine düşen devler, gitmiş, gitmiş, ama onu bulamamışlar. Yine devam etmişler, ama biri uçurumdan yuvarlanmış, biri yorgunluktan düşüp ölmüş. Üçüncüsü ise tek başına aramayı sürdürmüş.<br />Keloğlan hâlâ gidermiş. Islığını da hiç kesmezmiş. Bir ormanlıktan geçerken, bir tilki ile karşılaşmışlar. İkisi de birbirini çok sevmiş. Selamlaşmış, oturup iki laf etmişler.<br />Tam bu sırada oturdukları yer titremeye başlamış.<br />“Eyvah” demiş tilki “neler oluyor?”<br />Hemen, durumu anlamış Keloğlan:<br />“Korkacak bir şey yok, bir dev bize doğru geliyor.”<br />Fakat böyle derken tilkiye güvenirmiş Keloğlan. Yoksa korkudan az kalsın düşüp bayılacakmış.<br />Yer sarsılmaya, havada toz bulutları belirmeye, ağaçlar da sallanmaya başlamış. Dev giderek yaklaşıyormuş. Keloğlan’ın yüzü gözü sararmış. Tilki, acımış arkadaşına. Biraz önce, erkeklik havaları atmasına zaten inanmamışmış. Moral vermek istemiş:<br />“Buraların kıralı benim Keloğlan, dev tek başına değil ordusuyla gelse para etmez.”<br />Keloğlan sevinç içinde ellerini çırpmış, tilkiyi kulaklarından tutup sevmiş.<br />Tilki hesapsız yardım eder mi?<br />Devin sıcak nefesi alev alev yüzlerini yalamaya başlamış ama, hâlâ tilkide bir hareket yokmuş.<br />Keloğlan titremeye başlamış. “Etme tilki kardeş” demiş, “kurbanın olayım, kurtar beni şu devin elinden.”<br />“Ben seni kurtaracağım ama, sen de bana bir konuda yardımcı olacaksın. Anlaştık, değil mi” demiş tilki.<br />Hiçbir şey düşünemiyormuş Keloğlan.<br />“O iş o kolay, hadi artık ne yapacaksan yap” diye yalvarmış.<br />Tilki, havalara bakmış, etrafı dikizlemiş ve öyle bir ulumuş ki yer gök inlemiş. Bir anda yüzlerce tilki etrafına toplanmış.<br />Bu kadar tilkiyi birarada gören dev, korkusundan olduğu yere yıkılıp ölmüş.<br />Tilki, yeniden ulumuş, yüzlerce tilki kaybolmuş.<br />Keloğlanı bir düşünce almış, “acaba tilki yakut sandığı ister miymiş?”<br />Tilki sitem etmiş, “Hâlâ ne istediğimi sormayacak mısın Keloğlan kardeş?”<br />Mahçup olan Keloğlan kuşkulu kuşkulu karşılık vermiş, “Sıkıntıdan hep unuttum, buyur seni dinliyorum.”<br />Tilki anlatmış meramını:<br />“Şu ileride bir ev ar. Bu evin avlusunda öyle güzel bir tavuk gördüm ki hâlâ unutamıyorum. Bembeyaz başı, altın gibi tüyleri var. Parıl parıl parlıyor. Kırmızı gagalarıyla rüyalarıma giriyor. Kaç defadır denedim, yakalayamadım. Kırk günden beri ortalıkta göremiyorum. Ne yap yap,bu tavuğu bana getir!”<br />Tilkinin isteğinin yakut sandık olmamasına çok sevinmiş Keloğlan. “İstediğin buysa olmuş bil” demiş hemen gitmiş.<br />Araya sora,tavuğun sahibini bulmuş Keloğlan. Selam vermiş. Yakut sandığı yere bırakmış.<br />Tavuğun sahibi sormuş, “Nereden gelip nereye gidersin Keloğlan?”<br />“Uzaklardan gelip uzaklara gidiyorum” diye cevap vermiş Keloğlan.<br />Az sonra, çok güzel bir kızın, elindeki ayran tası ile geldiğini görmüş. Çarpılmış, başı dönmüş. Bakakalmış kıza.<br />Ayranı başına dikmiş, üstüne başına dökmüş. “Hah” demiş, “Ben aradığımı bumdum, altın küpü ve şu güzel kız. Daha ne isterim ki” diye düşünmüş, tavuğusöylemeyi unutmuş.<br />Ev sahipleri “Bu sandığın içinde ne var” diye sormuş. Keloğlan “altın var” diye yanıtlamış.<br />Adamın gözleri fal taşı gibi açılmış, bakışları sandıkta kalmış. Mutlaka sahip olmak istemiş.<br />Keloğlan’ın aklı fikri kızdaymış.<br />Tilki bekleye bekleye ağaç olmuş, sinirinden ulumuş.<br />Bunu işiten tavuğun sahibi “avucunu yala” diye söylenmiş.<br />“Aaaa... vay be” demiş Keloğlan.<br />“Ne var” diye sormuş adam. “Ne öyle ay, vay deyip durdun?”<br />“Bir ses duydum” demiş Keloğlan, “tilki sesiydi galiba.”<br />Asıl niyetini gizlemiş.<br />Adamın sesi sertleşmiş: “Bıktım usandım bu pis düşmandan. Akşam sabah vurmak için bekliyorum, bir türlü denk getiremiyorum...”<br />“Tavuğun, horozun çok mu” demiş keloğlan.<br />“Hiçbiri umurumda değil” diye konuşmuş adam, yalnız beyaz başlı, kırmızı gagalı, altın tüylü bir tavuğum var ki. Tilkinin yüzünden kümeste ölecek. Görsen hele bir Keloğlan, dünyada bu kadar güzel tavuk yoktur.”<br />“Sat bana” diyen Keloğlan’a şöyle demiş adam:<br />“Olur ama pazarlıksız yumurta bile satılmaz.”<br />Keloğlan, “ne istersin” demiş. Adam “sandıkla değişelim” demiş.<br />Keloğlan, “Çocuk mu kandırıyorsun? Hiçbir sandık altın bir tavuğa verilir mi be adam?”<br />Adam, “Sen özelliklerini biliyor musun tavuğumun? Ezbere konuşma” demiş.<br />Meraklanmış Keloğlan: “Sahi mi, ne özellikleri varmış tavuğunuzun?”<br />“Çok güzel gıdaklar” diye cevap vermiş adam.<br />“Bir kahkaha atmış Keloğlan. “Gıdaklamayan tavuk mu olur?”<br />Adam, “İyi ama benimki güzel gıdaklama yarışmalarında hep birinci gelir, çok para kazandım...”<br />“Bak sen sahiden pek hünerliymiş. Bir gıdaklasın da göreyim” demiş Keloğlan.<br />Adam başını sallamış: “Şimdi olmaz.”<br />Keloğlan, “Neden olmazmış” demiş.<br />Adam, “tilki pusuda bekliyor, duymadın mı” diye yanıtlamış.<br />“Doğru, peki zaten kümesten çıkaramıyorsun, sat gitsin baha uygun bir fiyata” diye yeniden üstelemiş Keloğlan.<br />Adam bu fikre bayılmış, “öyle ya” demiş içinden “kümeste ölüp gidecek.”<br />Çetin bir pazarlık yapmışlar.<br />İki kese altına anlaşmışlar.<br />Tavukla birlikte sandığını da alıp yola koyulan Keloğlan, gidip tilkiyi bulmuş, tavuğu teslim etmiş.<br />Çok teşekkür eden tilki, sevinçli sevinçli ormanlara doğru giderken Keloğlan da yakut sandığı omzunda köyün yolunu tutmuş.<br />Keloğlan’ın bir sandık dolusu altınla geldiğini gören yaşlı anası, çok memnun olmuş, kucaklayıp bağrına basmış. Bir sürü de dualar etmiş.<br />Keloğlan sandığı eve bırakmış. Anasına demiş ki, “Ne istersin ana, söyle de ineyim pazara.”<br />Birkaç yiyecek almasını söylemiş anası Keloğlan’a. O da inmiş pazara. Doldurmuş çuvalları erzakla yüklemiş eşeğine.<br />Bütün köylüler şaşırmış bu işe. Artık herkes kızını vermek için sıraya girmiş.<br />Anası da çok sevinmiş ama Keloğlan, “Beni dün fakirken hor görenlerin kızını almayacağım ana, benim gönlüm, kırmızı gagalı, beyaz başlı, altın tüylü tavuğun sahibinin kızında tez hemen istemeye git.”<br />Anası, giyinmiş, kuşanmış, araya sora kızın babasını bulmuş. “Keloğlan’ın anasıyım, kızını istemeye geldim” demiş.<br />Adam kızının böyle zengin birisi tarafından istenmesine öyle sevinmiş ki, hiç naz etmemiş, vermiş.”<br />Hemen süslemiş, allamış pullamış, katmış kızını yaşlı kadının yanına.<br />Bütün köyde herkese parmak ısırtan bir düğünle dünya evine girmiş Keloğlan.<br />Çok mutlu bir ömür sürmüş karısı ve anasıyla.</div>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-58136432913353272692009-01-13T15:47:00.000-08:002009-01-13T15:51:48.915-08:00keloğlan'ın tuz ölçeği<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0Isuqsx3L3J4rnr6-lE4nGzkdXMZLDJuE9RNwUzROIsEbtbc3PjA-loo9NESjFP-KiUDQiaHisc1hKSsepH0AE3vPz1TP-TJbxAlVmFWYfCY5iFw-aXUVY8_yEr8WTdiWQgcmeXOI_UYK/s1600-h/keloglan_saban_cuman.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5290930257565955474" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 294px; CURSOR: hand; HEIGHT: 400px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0Isuqsx3L3J4rnr6-lE4nGzkdXMZLDJuE9RNwUzROIsEbtbc3PjA-loo9NESjFP-KiUDQiaHisc1hKSsepH0AE3vPz1TP-TJbxAlVmFWYfCY5iFw-aXUVY8_yEr8WTdiWQgcmeXOI_UYK/s400/keloglan_saban_cuman.jpg" border="0" /></a><br /><div align="justify"><br />Bir varmış bir yokmuş. Allahın kulu çokmuş. Çok demesi günahmış.<br />Memleketin birinde bir keloğlan’la yaslı annesi varmış. Annesi "Kel oğlum, kelem oğlum, dünyaya es oğlum" diyerek oğlunu severmiş. Keloğlan da annesini sever sayarmış.<br />Annesi bir gün keloğlan’a seslenmiş:<br />Oğlum, tuz ölçeğimiz kirildi. Git çarsıdan yenisini al getir, demiş. Keloğlan:<br />Aman anne... Ne gerek var. Yemeğe göz kararı yağ, el kararı tuz at, demiş. Annesi kızmış:<br />--Keles oğlan...Bırak tembelliği. Haydi doğru çarsıya. Tuz ölçegini al getir. Ne alacağını unutma. Yolda giderken "kırıldı, kırıldı" diye söylenirsen unutmazsın demiş.<br />Keloğlan’ın tembelliği üstündeymiş. Hımbıl hımbıl söylenerek yola düşmüş.<br /><br />Kırıldı...Kırıldı.<br />Balıkçılara yol kenarındaki derede avlanıyorlarmış. Keloğlan’ın söylenişine bakarak kendileriyle alay ediyor sanmışlar. Bağırıp çağırmışlar:<br />--Keloğlan...Sen bizimle dalga geçiyorsun, hiç öyle denir mi?<br />--Ne diyeceğim ya?<br />--Biri çıktı, biri daha çıkar inşallah, diyeceksin.<br />Keloğlan çok üzülmüş. Balıkçılardan öğrendiği gibi söylenerek yoluna devam etmiş.<br />Biri çıktı, biri daha çıkar inşallah<br />Biri çıktı, biri daha çıkar inşallah<br />Çok gitmeden önüne bir cenaze çıkmış. Cenazeyi evin kapısından yeni çıkarıyorlarmış. Keloğlan tabuta bakarak söylenmeye devam ediyormuş.<br />Biri çıktı, biri daha çıkar inşallah<br />Biri çıktı, biri daha çıkar inşallah<br />Ölenin akrabası Keloğlan’ı duymuş. Koşup kulağına yapışmış. Kıvırdıkça kıvırmış. Sonra bağırmış:<br />--Ölünün arkasından böyle söylemeye utanmıyor musun ?<br />--Ne demem gerekiyor?<br />--Allah rahmet eylesin, denir.<br />--Peki, şimdiden sonra öyle diyeceğim.<br />Keloğlan ezilip büzülerek yola devam etmiş. Bir yandan da söyleniyormuş.<br />Allah rahmet eylesin.<br />Allah rahmet eylesin.<br />O gün her nasılsa domuzun biri yolunu sasırmış, kasabanın içine kadar girmiş. Koca bir köpek domuzu tutup boğmuş. Domuz yerde debelenip son nefesini veriyor, köpek de yalanıyormuş. Keloğlan da durmadan söyleniyormuş:<br />Allah rahmet eylesin.<br />Allah rahmet eylesin.<br />Oradan geçmekte olan biri Keloğlan’ı duymuş. İyice sinirlenip basmış tokat:<br />--Budala oğlan. Kafanda saçın yok, içinde akil yok. Domuza rahmet okunur mu?<br />--İt dişi domuz derisine, diyeceksin.<br />--Sağol amca. Bundan sonra öyle derim.<br />Keloğlan yoluna devam etmiş. Bir yandan da söyleniyormuş:<br />İt dişi domuz derisine.<br />İt dişi domuz derisine<br />Yolun kenarındaki küçük bir kulübede bir ayakkabı tamircisi varmış. Tamirci pençe yapacağı bir çizmenin altını bir türlü sökemiyormuş. En sonunda tutmuş çizmenin ökçesini ağzına alarak çekip çıkarmaya çalışmış. Tam bu sırada Keloğlan söylenerek geçiyormuş:<br />İt dişi domuz derisine<br />İt dişi domuz derisine<br />Tamirci fırlayıp elindeki çekici bizimkine yapıştırmış:<br />--İt dişi senin ağzındadır. Utanmaz mısın benimle alay etmeye?<br />--Amca, sana demedim.<br />--Kes...Kolay gelsin. Asil çek kopsun, diyeceğin yerde, alay ediyor, bir de uzatıyor.<br />Çekiçten sonra paparayı da yiyen Keloğlan başını tuta tuta yola devam etmiş. Bir taraftan da söyleniyormuş:<br />Kolay gelsin. Asil çek kopsun.<br />Kolay gelsin. Asil çek kopsun.<br />Sapanla kus peşinde kosan yaramazın biri bir evin camlarını kırmış. Çocuğun babası kızmış. Yaramazın kulağını tutmuş, "Elin camlarını niye taşladın" diye azarlıyormuş. Keloğlan öfkeli babaya bakarak söylenmiş:<br />Kolay gelsin. Asil çek kopsun.<br />Kolay gelsin. Asil çek kopsun.<br />Baba oğlunun kulağını bırakmış. Koşup Keloğlan’ın kulağına yapışmış.<br />--Kolay gelsin ha. Kopsun ha. Kolaymıymıs?<br />Keloğlan acı ile bağırmış<br />--Amca...Bırak kulağımı. Sana demedim.<br />--Bırak numarayı. Aklınca dalga geçeceksin. Etme ağam, bırak ağam, desen ne olurdu?<br />Keloğlan kulağını kurtarıp tabanları yağlamış. Bir yandan da yine söyleniyormuş:<br />Etme ağam. Bırak ağam.<br />Etme ağam. Bırak ağam.<br />O gün kasabada bir kuduz köpek ölmüş. Ortalığı kokutmuş. Adamın biri sürükleyip bir çukura atmaya çalışıyormuş. Çukura attıktan sonra üstüne kireç atıp gömecekmiş. Adam koca köpeği güçlükle sürüklemeye çalışırken Keloğlan çıkagelmiş. Bir yandan da durmadan söyleniyormuş:<br />Etme ağam. Bırak ağam.<br />Etme ağam. Bırak ağam.<br />Adam köpeği olduğu yerde bırakıp Keloğlan’a saldırmış. Vurmuş. Vermiş veriştirmiş.<br />--Utanmaz kel. Akilsiz kel. Köpeğe merhamet dilenir mi? Öf ne pis kokuyor, de geç git.<br />Keloğlan adamın elinden kaçıp kurtulmuş. Bir yandan başına gelenleri düşünüyor bir yandan başına gelenleri düşünüyor bir yandan da söyleniyormuş:<br />Öf... Ne pis kokuyor.<br />Öf... Ne pis kokuyor.<br />Yol üstünde bir hamam varmış. Genç bir kadın hamamdan çıkmış, hoş kokular sürünüp evine dönüyormuş. Bizim ki de söyleniyormuş:<br />Öf... Ne pis kokuyor.<br />Öf... Ne pis kokuyor.<br />Kadın kendisine lâf atıldığını sanmış. Koşup yakalamış. Öfkeden zangır zangır titreyerek ağzına yüzüne vurmaya başlamış...<br />--Budala kel kafalı... Laf atmaya utanmıyor musun? Senin kafanı kıracağım.<br />--Ablacıgım dur. Kıracağım dedin de aklıma geldi. Bizim tuz ölçüsü kirildi. Gidip çarsıdan alacağım.<br />Keloğlan böyle deyip bir dükkâna girmiş. Kadın ardından baka kalmış.<br />Keloğlan elinde TUZ ÖLÇÜSÜYLE eve dönmüş.<br /><br />Bu masalda burada bitmiş . </div>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-27694243137968560222009-01-13T15:24:00.000-08:002009-01-13T15:34:26.688-08:00inatçı horoz<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQ88qw97qeKNHU0F1zh2ep1gOX2BEUjwKXZLct22jFB0CVWgDgnNlV2RV4HZjHJrNYt3ze53vIL_l2ocIQgeygzjxvhjHLb-zbMYUw7n8atVLGmfOiKpD04MUgYb0daZctnY_N9mZWEghE/s1600-h/Rooster.gif"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5290925695424459186" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 400px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQ88qw97qeKNHU0F1zh2ep1gOX2BEUjwKXZLct22jFB0CVWgDgnNlV2RV4HZjHJrNYt3ze53vIL_l2ocIQgeygzjxvhjHLb-zbMYUw7n8atVLGmfOiKpD04MUgYb0daZctnY_N9mZWEghE/s400/Rooster.gif" border="0" /></a><br /><div align="justify">Bir varmış bir yoğmuş Allahın gulu çoğmuş, çok dimesi günâmiş. Bir horuz varımış; küllükte eşiniken ayağına diken batmış. Bunu çıkarmamış bir eve varmış, o evin sahibine yavralmış, avrada tikeni çıkartmış. Horuz, Yaşa nine, demiş. Aradan zaman geçmiş. </div><br /><div align="justify">Bir gün horuz gelmiş. </div><br /><div align="justify">“Ayağımdan çıkardığın tikeni verin mi?” demiş. </div><br /><div align="justify">Kadın kızmış, horuzu kovalamış, horuz gitmemiş Avrat dimiş ki: </div><br /><div align="justify">“O zaman mangala atımdı, yandı” dimiş. Horuz da: “Ya mangalı alırım ya da dikeni” dimiş. Avradın kafası şişmiş, mangalı virmiş. </div><br /><div align="justify">Horuz mangalı sırtlamış, başka bir eve gelmiş. O evin sahibi inek sayoğmuş(1). Horuz ona dimiş ki: “Teyzeciğim şu mangalı, dimiş, dönünce alırım,” dimiş. Kadın mangalı ahıra koymuş. </div><br /><div align="justify">Sona horuz gelmiş. “Teyze ben geldim. Ben mangalın sahibiyim.” Kadın dimiş ki: “O aman ahıra koydumdu, inek kırmış” dimiş. Horuz: “Ya mangalı ver, ya inâge(2) alırım” dimiş. Kadının başı ağırmış, evdeki inâge horuza vermiş. Horuz inâge üne(3) katmış, onu bir başka eve teslim etmiş. Horuz gine gitmiş. Türkiye’yi, dünyayı bütün gezmiş gelmiş. </div><br /><div align="justify">Evde de düğün oluyormuş. Ev sahibi nerde diye sormuş horuz. Ev sahibi gelince dimiş ki: “İnâgeni de kestik nasıl ideciyik(4)” dimiş. Horuz da dimiş ki: “Gelinini görüyüm” demiş. Gelini getirmişler, horuzun hoşuna gitmiş. Gözünü yummuş, demiş ki: “Amanete hıyanetlik olmaz, gelininizi alırım” demiş. Ev sahibi çok altın vermiş horuzun gönlünü idememiş. Akşama çene çalmışlar, nihayet gelini almış dağa doğru gitmiş, bir çobana rastlamış, Çoban da kaval çalıyormuş. Kaval horuzun hoşuna gitmiş, gelini vermiş kavalı almış, kömese gelmiş, tavuklara dimiş ki: “Tikeni verdim, mangal aldım, mangalı verdim inek aldım, inâge verdim, gelin aldım, gelini verdim kaval aldım, düüüüt…” diye kavalı çalmış, Yimiş içmiş mıraza geçmişler. </div><br /><div align="justify"></div><br /><div align="justify"><em><span style="font-size:85%;">1 Sağmak </span></em><br /></div><div align="justify"><em><span style="font-size:85%;">2 İneği </span></em><br /></div><div align="justify"><em><span style="font-size:85%;">3 Önüne </span></em><br /></div><div align="justify"><em><span style="font-size:85%;">4 Edeceğiz</span></em> </div><br /><div align="justify"></div><br /><div align="justify"><strong><em>Derleyen: Veysel ARSEVEN</em></strong></div><br /><div align="justify"><strong><em>Türk Folklor Araştırmaları Dergisi, 1955, sayı:72</em></strong> </div>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-6982299684974927512009-01-12T14:33:00.000-08:002009-01-12T14:38:52.380-08:00kral isteyen kurbağalar<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhl2CjYByBgMVj4DBIu56c-W2ZCgj7pDxcTlviXxtCx9jRkVdE050gLghaBxFlXBBhU7N9EgApIqwGgJqP7ofMuOupgXHNYnf98vJDpKDJngcs-d2WNuApedDFTyUEuTLWs7zpXBH6p0RXU/s1600-h/KermitLyingDownLookRight.gif"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5290540381099309138" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 390px; CURSOR: hand; HEIGHT: 250px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhl2CjYByBgMVj4DBIu56c-W2ZCgj7pDxcTlviXxtCx9jRkVdE050gLghaBxFlXBBhU7N9EgApIqwGgJqP7ofMuOupgXHNYnf98vJDpKDJngcs-d2WNuApedDFTyUEuTLWs7zpXBH6p0RXU/s400/KermitLyingDownLookRight.gif" border="0" /></a><br /><div align="justify">Çok eski zamanların birinde kocaman bir gölde geveze kurbağalar yaşarmış. Kimse karışmazmış onlara, kendilerini çok mutlu ve özgür hissederlermiş, ama gel zaman git zaman sıkılmaya başlamışlar ve Tanrı Zeus’a istekte bulunmuşlar:“Ne olur bize bir kral gönder, ne zaman ne yapacağımızı söylesin bize,” diye yalvarmışlar. </div><br /><div align="justify">İlk başta önemsememiş Zeus ama kurbağalar o kadar gürültücü, o kadar gevezeymişler ki Zeus sonunda dayanamayıp eline geçirdiği bir odun parçasını yukardan gölün ortasına fırlatıvermiş. Korkan kurbağalar bir süre seslerini çıkarmamışlar. “Zeus’un gönderdiği kralın sağı solu belli mi olur? Sakin gibi görünür ama yaklaşanın canına okur belki de,” diye düşünmüşler. </div><br /><div align="justify">Bir zaman sonra genç bir kurbağa çekinerek odun parçasına yaklaşmış, yanına gitmiş, önce dokunmuş, sonra üzerine çıkmış, ardından üzerinde zıplamaya başlamış. Bu kral ne yaparsan yap hiç sesini çıkarmıyormuş. Göldeki bütün kurbağalar krallarının yanına koşmuşlar, bütün gün üzerine çıkmışlar, tepinmişler. Sonunda kralları pis ve yosunlu bir hale gelmiş, kurbağalar da zaten krallarından bıkmışlar. </div><br /><div align="justify">Ertesi gün Zeus’tan yeni bir kral istemişler. Öylesine gevezeymişler ki sonunda Zeus dayanamamış ve iyi bir ders vermek için onlara kral olarak bir yılan göndermiş. Geveze kurbağaların bu kez de yeni kraldan ödleri kopmuş, çünkü bu kral çevrede bulduğu bütün kurbağaları bir lokmada midesine indiriyormuş. </div><br /><div align="justify">Kurbağalar yeni bir kral için vıraklamaya başladıkları anda Zeus şöyle demiş: “Size önce iyi ve uysal bir kral verdim, beğenmediniz. O halde şimdi bu kralınızı beğenmek zorundasınız, çünkü bunu da istemezseniz daha kötüsüne razı olmak zorunda kalabilirsiniz.” O günden sonra kurbağalar durumlarına razı olup yeni bir kral istememişler.</div>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-66057792337751240102009-01-12T14:24:00.000-08:002009-01-12T14:32:33.569-08:00fesleğenci kız<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-jL0dFkHgA_vauVQUjtI8zNEA6gBtlGIqZHzENDMB2zsXuwlcYKDoc75Lt3pe_jYRvsf0UWxvnyDKoR1dtzpY_cQyjlXexjLGiA1f99h2OmqfJA5WKvK1pR1BzQK4GeQxXYYDzpkfYc_E/s1600-h/2440619226_ccacf161c4.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5290538713825279618" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 300px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-jL0dFkHgA_vauVQUjtI8zNEA6gBtlGIqZHzENDMB2zsXuwlcYKDoc75Lt3pe_jYRvsf0UWxvnyDKoR1dtzpY_cQyjlXexjLGiA1f99h2OmqfJA5WKvK1pR1BzQK4GeQxXYYDzpkfYc_E/s400/2440619226_ccacf161c4.jpg" border="0" /></a><br /><div align="justify">“Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde deve tellal iken, pire berber iken, anam benim beşiğimi tıngır mıngır sallar iken, uzak ülkelerin birinde ihtiyar bir çiftçi ve üç kızı yaşarmış. Birbirine büyük bir sevgiyle bağlı olan bu ailecik mutluluk içinde yaşayıp giderlerken bir gün yaşlı çiftçi hastalanıp ölmüş ve üç kızı üç gün üç gece durmadan ağlamışlar.Ama yapacak birşey yokmuş. Zavallı kızlar yoksulluk içinde kalakalmışlar.<br /><br /></div><div align="justify">Bir gece en küçük kız rüyasında bahçedeki fesleğen ağacının dibinde dokuz küp altın olduğunu görmüş. İlk önce kız buna pek aldırmamış ama üç gece üstüste aynı rüyayı görünce kardeşlerine durumu anlatmış. Hemen gidip fesleğen ağacının dibini kazmışlar ve gerçekten de dokuz küp altın olduğunu görmüşler. Mutluluktan birbirlerine sarılıp ağlaşan bu üç kardeş hemen kendilerine sarayın karşısında güzel bir ev yaptırmışlar ve fesleğeni de oradaki bahçelerine dikip her gün sırayla sulamaya başlamışlar. </div><div><br /><br /></div><div align="justify">Meğerse padişahın yakışıklı mı yakışıklı, akıllı mı akıllı oğlu da her gün balkondan merakla bu üç kızı izlermiş. Bir akşam büyük kız bahçede fesleğeni sularken padişahın oğlu dayanamayıp kıza laf atmış: "Fesleğenci kız, fesleğenci kız! Gece gündüz fesleğen sularsın, fesleğenin yaprağı kaç?” Kız hem utancından hem de yanıtı bilemediğinden hemen içeri kaçmış. Diğer akşam ortanca kız çıkmış bahçeye ve fesleğeni sulamaya başlamış. Padişahın oğlu ona da laf atmış: “Fesleğenci kız, fesleğenci kız! Gece gündüz fesleğen sularsın, fesleğenin yaprağı kaç?” Ortanca kız da ablası gibi utanmış ve cevap vermeden içeri kaçmış. </div><div><br /><br /></div><div align="justify">Derken diğer akşam küçük kız çıkmış fesleğeni sulamaya. Padişahın oğlu aynı soruyu ona da sormuş: “Fesleğenci kız, fesleğenci kız! Gece gündüz fesleğen sularsın, fesleğenin yaprağı kaç?” Küçük kız çok akıllı ve zeki bir kızmış ve bu uyanık oğlanın cevabını hemen vermiş: “Ağasın beysin paşasın, gece gündüz camdan bakarsın, gökte yıldız kaç?” </div><div><br /><br /></div><div align="justify">Padişahın oğlu bu akıllı olduğu kadar da güzel olan kızdan o kadar etkilenmiş ki, hemen oracıkta ona aşık oluvermiş. Kırk gün kırk gece düğün dernek yapılmış, prensle fesleğenci kız mutlulukların en yücesine çıkıp oturmuş, fesleğen ağacı da aşk bahçesinde sevgiyle beslenip büyümüş. </div><div><br /><br /></div><div align="justify">Ben de düğünlerine vardım, bana 3 fesleğen yaprağı verdiler, biri benim, biri bu masalı okuyanın, biri de bu masalı dinleyenlerin yüreğine mutluluk versin.”</div>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-57644753475409458562009-01-11T13:36:00.000-08:002009-01-11T13:40:08.091-08:00bremen mızıkacıları<div align="justify"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtxfG07MItXQk9px_SE44clJOiIeovauJhhnqC3-HDzCSoHFRjS79dkis6F4x7Hu3SHiJGrfMiCouSYyMQbqucDa_zjhsFc778Ub71QFLQE_l-hHpZVoUwu8qcxFZ8tFgbrYx8k944ZaNd/s1600-h/z108185995.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5290153811823342898" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 267px; CURSOR: hand; HEIGHT: 381px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtxfG07MItXQk9px_SE44clJOiIeovauJhhnqC3-HDzCSoHFRjS79dkis6F4x7Hu3SHiJGrfMiCouSYyMQbqucDa_zjhsFc778Ub71QFLQE_l-hHpZVoUwu8qcxFZ8tFgbrYx8k944ZaNd/s400/z108185995.jpg" border="0" /></a><br /><div align="justify"><br />Vaktiyle bir adamın bir eşeği varmış. Bu eşek çuvalları bıkmadan usanmadan yıllarca değirmene götürmüş. Fakat artık gücü kalmamış, işe yaramaz bir duruma düşmüş. Sahibi onu boş yere beslemek istemiyormuş. Eşek de işlerin yolunda olmadığını sezmiş, başını alıp çıkmış, Bremen yolunu tutmuş. Orada kent çalgıcısı olabileceğini sanıyormuş.<br />Eşek böylece az gitmiş, uz gitmiş, dere tepe düz gitmiş; yolda boylu boyunca yatan bir av köpeğiyle karşılaşmış. Hayvan, koşmaktan yorulmuş köpekler gibi soluyup duruyormuş. Eşek sormuş:<br />- Ne soluyup duruyorsun böyle bakayım, bekçi baba? Köpek:<br />- Sorma, demiş, yaşlandım. Günden güne güçten düşüyorum. Avda koşamıyorum diye sahibim beni öldürmek istedi... Ben de kaçıp kurtuldum. Bundan sonra karnımı nasıl doyuracağım bilmem! Eşek:<br />- Sana bir şey söyleyeyim mi, demiş, ben Bremen'e gidiyorum... Kent çalgıcısı olacağım... Benimle gel, sen de bandoya gir! Ben lavta çalarım, sen de davul...<br />Bu öneri köpeğin hoşuna gitmiş. İkisi birlikte yola çıkmışlar. Aradan uzun zaman geçmemiş. Yolun kıyısında bir kedi görmüşler. kedinin suratından düşen bin parça oluyormuş. Eşek:<br />- Ne o? İşin sarpa mı sardı yoksa, yaşlı palabıyık? demiş. - İnsanın başında ateşler yanarken nasıl neşeli olur? Artık yaşım ilerledi. Dişlerim kütleşti... Farelerin peşinde koşacağıma sobanın arkasında oturup pinekliyorum. Bu yüzden hanımım beni suya atıp boğmak istedi. Ben kaçıp kurtuldum ama son pişmanlığın yararı olmuyor. Şimdi nereye gideyim?<br />- Bizimle birlikte gel. Müzikten anladığın bilinir. Oraya varınca kent mızıkacısı olursun! Kedi bu sözü hoş karşılamış, onlarla birlikte yola çıkmış. </div><br /><div align="justify"><br />Bu üç yurt kaçağı bir çiftliğin önünden geçerken selamlık kapısının üstünde cıyak cıyak öten bir horoz görmüşler; eşek:<br />- Sesin insanın iliğine kemiğine işliyor... Neyin var kuzum? demiş. Horoz: - Havanın güzel olacağını haber verdim. Bugün bizim sevgili hanımımızın günüdür. "Kristkind"ciğin gömleğini yıkamıştı. Onu kurutmak istiyor. Ama yarın pazar, konuklar gelecek. Onun için hanım hiç acımadan aşçı kadına söyledi. Yarın benim çorbamı yiyecekmiş. Nasıl olsa bu akşam kellem uçacak. Bari ben de gırtlağım yırtılıncaya kadar bağırayım dedim.<br />Eşek: - Zavallı albaş, demiş, öyleyse bizimle gel daha iyi. Biz Bremen'e gidiyoruz. Nerede olsan ölümden daha iyisini bulabilirsin. Sesin güzel... Hepimiz bir arada şarkı söylersek hoş bir şey olacak kesin.<br />Horoz bu öneriyi beğenmiş. Dördü birlikte yola çıkmışlar. Bunlar bir günde Bremen'e varamamışlar. Akşam olunca bir ormana gelmişler; burada geceleyelim demişler. Eşekle köpek büyük bir ağacın altına uzanmışlar. Kediyle horoz da dallara çıkmışlar, ama horoz en tepedeki dalları daha güvenli bulmuş, oraya uçup tünemiş. Horoz uykuya dalmadan önce bir kez daha çevresine bakınmış. Uzakta küçük bir ışık görür gibi olmuş, arkadaşlarına seslenmiş: "Işık görünüyor, yakınlarda bir ev olsa gerek!" demiş.<br />Eşek: - Öyleyse kalkalım, hemen oraya gidelim. Burada rahat edilmiyor demiş.<br />Köpek orada birkaç parça kemik, biraz et bulursa pek hoşuna gideceğini düşünmüş. Bunun üzerine ışığın bulunduğu yana doğru yola koyulmuşlar. Yaklaştıkça ışığın parıltısı artmış. Sonunda haydutların barındığı eve gelmişler.<br />İçlerinde en irisi eşek olduğu için pencereye o yaklaşmış, içeriye bakmış. Horoz sormuş: - Neler görüyorsun, babacan?<br />Eşek: - Neler mi görüyorum? demiş. Kurulmuş bir sofra... Üstünde her türlü yiyeek, içecek var... Haydutlar oturmuş, keyif çatıyorlar.<br />Horoz: - Tam bize göre bir iş, demiş.<br />Eşek: - Ah sorma kardeş demiş, şu sofranın başında biz olsak ne olurdu sanki?<br />Haydutları buradan nasıl kaçıralım? diye her kafadan bir ses çıkmış. Sonunda bir çare bulmuşlar: Eşek ön ayaklarını kaldırıp pencereye dayayacak. Köpek eşeğin sırtına çıkacak. Kedi köpeğin üstüne tırmanacak. Horoz da uçacak, köpeğin tepesine konacak! Dedikleri gibi yapmışlar. Sonra biri işaret verince hep bir ağızdan şarkı söylemeye başlamışlar: Eşek anırmış, köpek havlamış, kedi miyavlamış, horoz da ötmüş. Sonra şangur şungur pencereden içeri dalıvermişler!<br />Haydutlar bu korkunç bağırışmayı duyunca oldukları yerde havaya fırlamışlar. İçeriye herhalde bir hortlak girdi sanmışlar. Evden çıkıp ormana doğru kaçmaya başlamışlar. O zaman dört ahbap sofranın başına kurulmuşlar, haydutların artıklarına saldırmışlar. Sanki kırk yıldan beri açmış gibi, yemekleri atıştırmışlar.<br />Dört çalgıcı işlerini bitirine ışığı söndürmüşler. Herkes kendi keyfine göre rahat edebileceği bir yer aramış: Eşek gübrelerin üzerine uzanmış, köpek kapı arkasına, kedi ocakta sıcak külün yanına, horoz da bir tüneğin üstüne... Yol yorgunu oldukları için az sonra da hepsi uykuya dalmış.<br />Vakit gece yarısını geçmiş. Haydutlar uzaktan bakmışlar, artık evde ışık yanmıyor, her yan da sessiz. Elebaşıları: - Boş yere mantara basmamalıydık ama oldu! demiş.<br />İçlerinden birini oraya yollamış, eve baktırmış. Gönderilen adam her yanı sessiz bulmuş, mutfağa girmiş. Lamba yakmak istemiş. Kedinin parıldayan gözlerini yanık ateş sanmış, kükürtlü bir çöp almış, bunu ateşte tutuşturmak istemiş. Ama kedi şakadan anlar mı? Hemen adamın suratına atılmış, tırmık içinde bırakmış. Haydudun korkudan ödü patlamış, arka kapıdan fırlayıp kaçmak istemiş ama oracıkta yatan köpek üstüne saldırmış, bacağını ısırmış. Adam avludan, gübrelere basıp kaçarken eşek de arka bacaklarıyla hatırı sayılır bir çifte savurmuş. Bu gürültülere uyanan horoz da:<br />- Ö ö rö ö... diye avazı çıktığı kadar ötmeye başlamış. Haydut alabildiğine koşarak soluk soluğa elebaşının yanına gelmiş:<br />- Sormayın demiş, evde korkunç bir cadı oturuyor. Suratıma doğru tısladı, uzun tırnaklarıyla yüzümü gözümü tırmaladı. Kapının önünde bir herif duruyor. Elinde bir kama var. Bacağıma sapladı. Avluda bir karakoncoloz yatıyor. Beni meşe sopasıyla patakladı. Damda da yargıç oturuyor: "Getirin şu keratayı bana!" diye bar bar bağırıyordu. Zor kaçıp kurtuldum ellerinden... O günden sonra haydutlar bir daha eve girme gözüpekliğini gösterememişler ama burası dört Bremen çalgıcısının pek hoşuna gitmiş. Artık buradan çıkıp gitmek istememişler. </div></div>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-76192036678056659092009-01-11T13:29:00.000-08:002009-01-11T13:34:16.475-08:00buhur dağı ile kınalı ceylan<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6AgSCFK2iKSBzQbQIFlM2aJNLDcLopcgl69a_yvDC4_q3s3u3SDauIZLc6TVP8xavKdDh-CUjxtsCebbZzVLKRIimoQ3-NdJPyYkghQv8DqynBfTq5yoCX8R2v9Wx9UYNAlk6YrGEOfmp/s1600-h/n570324741_718205_2084.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5290152654610416242" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 276px; CURSOR: hand; HEIGHT: 400px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6AgSCFK2iKSBzQbQIFlM2aJNLDcLopcgl69a_yvDC4_q3s3u3SDauIZLc6TVP8xavKdDh-CUjxtsCebbZzVLKRIimoQ3-NdJPyYkghQv8DqynBfTq5yoCX8R2v9Wx9UYNAlk6YrGEOfmp/s400/n570324741_718205_2084.jpg" border="0" /></a><br /><div align="justify">Bir varmış, bir yokmuş... Bir vakitler, herkeslerin türlü savaşlardan sonra terk ettiği bir viran şehrin yanında, bir dağ varmış... Bahar geldiğinde, eteklerine dağılmış binlerce kocayemiş, ıhlamur, amber ve mersin ağaçlarından yayılan baş döndürücü koku, tüm şehri tütsülermiş...Bu yüzden halk, Buhur Dağı ismini vermiş ona eskiden...<br />Dağ onca ağacına, çiçeğine, suyuna, taşına rağmen çok yalnızmış... Gün geceye durduğunda, gökyüzüne bakar, gördüğü her yıldıza bir türkü söylermiş... Efkarından pınarları ağlar, toprağı sızım sızım sızlarmış... İstermiş ki rüyaları gerçek olsun, gönlüne göre bir yareni olsun, koynunda uyuyup koynunda uyansın, dağ daha bir dağ olsun, sevda daha bir sevda olsun.<br />Yine öyle gecelerden bir gece, kaldırmış başını göğe, haykırıyormuş türküsünü ki; birden, bir hışırtı duymuş... Bakmış ki güzeller güzeli kınalı bir ceylan durur karşısında... Durur da öylece süzer nazlı gözlerini ona doğru...Buhur Dağı'nın kalbine kor ateşler düşmüş, heyecanla sarsılmış gövdesi...Dile gelmiş de seslenmiş bir bakışta vurulduğu Kınalı Ceylan'a...<br />İşte nicedir beklediğim, nicedir düşlediğim yarim geldi, umudum, ışığım, sevincim geldi, hoş geldi... Yaklaş maralım, daha da yaklaş ki yakından göreyim güzelliğini."Ceylan ürkek, ceylan telaşlı, ardına bile bakmadan, seke seke gözden kaybolmuş sessizce... Sinmiş uzaktaki bir ağacın gölgesine, derdini dillendirmiş kendince:<br />Sesini duydum uzak diyarlardan, yaktığın türkülerde anlattığın bendim koca dağ, Buhur Dağı!... Sesine sevdalandım da buldum seni, yüreğine sevdalandım da sevdim seni. Ne var ki ben bir yaralı ceylan, sana ne hayrım olur ki, sana verecek neyim var ki. Geldim, gördüm, bildim seni...Fakat benim daha gidecek yolum, çekecek çilem var."<br />Rüzgarlar Kınalı Ceylan'ın sedasını taşıdığında Buhur Dağı'na, kara bulutlar çökmüş zirvesine... Dağ öfkeli, dağ kırgın, adeta kükrer gibi söylemiş meramını:"Duydum seni kınalım, duydum da duymasına, hem kendini gösterir hem de neden kaçarsın? Her gece seni söyledim ezgilerimde, seni yazdım gökyüzüne. Uçan kuşun kanadında, çağlayan nehirlerin nefesinde, tan yerinde şavkıyan seherlerde, yağmurların buğusunda aradım izini. Önce bana görün, sonra bırak git diye mi? Hemen şimdi dönesin bana geri, ya da ilelebet kanasın yaran; öyle ki kımıldayamayasın, öyle ki bir yudum su içmeye kalkamayasın çöküp kaldığın yerden!"<br />Ceylanın küçücük yüreği burkulmuş acıyla... Korka korka dağın hışmından, seslenmiş ona titreyen sesiyle:"Nedir bu hiddetin, feryadın? Nedir bu halden sual etmez gazabın?... 'Zaman' dedikleri bir ilaç varmış, ben daha yollara düşüp onu bulacağım, yaramı onunla sarıp bekleyeceğim iyileşmeyi... Sende kalırsam şu halimle; sana acıdan, tasadan başka bir şey veremem. Sen bir yüce dağsın, sabır taşlarıyla döşeli bayırların... Beni sen de anlamazsan, kimler anlasın?"<br />Dağ küsmüş, ceylan boynu bükük; vurmuş kendini yollara... Bağrında Buhur Dağı'nın hasreti, vuslata ömrü yetsin diye dualar ederek Yaradan'ına, gözden kaybolup, gitmiş uzaklara...Buhur Dağı fısıldamış ardından:" Bekleyeceğim seni maralım, taşım üstünde taş kalmayıncaya, toprağımda tek bir ot bitmeyinceye<br />değin..."Ay güneşi, güneş ayı kovalamış durmuş, mevsimler mevsimlere, yıllar yıllara kavuşmuş... Diyar diyar gezmiş ceylan, deva bildiği mahir zaman iyileştirirken yarasını, Buhur Dağı'nın içli sesi, gönlünün mabedinden bir an olsun silinmemiş... Kızıl kınalı başını semaya kaldırıp da sevdasının ve sevdalısının sırrına erdiği yalnız gecelerinde, her bir yıldızdan yüreğine yansıyan ışık, yarinin kendisine adadığı türkülerinin giziymiş...<br />(Masalcı tam da öyle bir anda, sesini verivermiş masala...)"Gecedir; ayrı düşmüş sevgililerin elzemi hasretleri göğsünde emziren... Gecedir; tek yürekte iki taşkın nehir gibi coşan, ikiyi bir kılan, biri ikiye bölen sevdaların beşiği... Ömür denilen ise ahu gözlü ceylanın kirpiğinde kanat çırpması kadar bir kelebeğin... Ceylan fani, dağ fani... Geldi vakti saati... Düştü ceylan sevdasının, sevdalısının yollarına..." </div>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-28418991164632472492009-01-11T13:25:00.001-08:002009-01-11T13:28:40.302-08:00çirkin ördek yavrusu<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyFPdTw0btCld_V3hJsYCfKIVw3AL9PkA3AE7eysrFhvfJ_hw9er8LzmWnjXhoXnOlFUQXewsjc29gIJe-kQPUZzs5LAxDs8I7MC-Obe_3jLStDFVmYcY0NERLETpv2I62qVtGU8As5g8a/s1600-h/dugly-uck.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5290151220969061954" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 313px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyFPdTw0btCld_V3hJsYCfKIVw3AL9PkA3AE7eysrFhvfJ_hw9er8LzmWnjXhoXnOlFUQXewsjc29gIJe-kQPUZzs5LAxDs8I7MC-Obe_3jLStDFVmYcY0NERLETpv2I62qVtGU8As5g8a/s400/dugly-uck.jpg" border="0" /></a><br /><div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipri1l9pYAD8WidncSJiBnkplC2VdVrlggqh2UHlQH9lUefHeRo28gWojeyvj4If5F40qWk58rP4G5vAIct-Ktf6jsDH_i1p02KiNqUqZww0fqHsPxsY8eRgHLCJVEViQqnTvj_yz-wHOZ/s1600-h/duckling.bmp"></a><br /><br /><div align="justify">Anne Ördek sabırla yumurtalarının kırılmasını bekliyordu. Vakit tamamlanınca ördek yavruları yumurtalarından çıkmaya başladılar. Fakat en son ve en büyük yumurta bir türlü kırılmıyordu. Sonunda yumurtanın beyaz kabuğu çatladı. Diğerlerinden daha gri ve farklı olan ördek yavrusunun küçük kafası göründü. Anne ördek yeni doğan yavruya bakarak ; "Umarım değişir.." dedi şefkatle<br />. Zaman ilerliyordu ama ördek yavrusunun rengi hala griydi. Kümesin bütün hayvanları onunla alay ediyorlar, ona "çirkin ördek yavrusu" diye sesleniyorlardı.<br />Zavallı yavru o kadar mutsuzdu ki sonunda uzaklara gitmeye karar verdi. Gün boyunca yürüdü gece olunca ise çok yorulmuştu. Mola verdi. Bir yanda açlık, bir yanda korku...Ama yapabileceği hiç bir şey olmadığından derin bir uykuya dalmakta gecikmedi.<br />Ertesi sabah su sesleriyle gözlerini açtı. Geceyi yaban ördeklerinin çılgınca eğlendiği küçük bir göl kıyısında geçirdiğini anladı. Bu gürültücü arkadaşlarına kendini tanıtmaya hazırlanıyordu. Birden bir tüfek sesi ile irkildi. hiç zaman kaybetmeden oradan uzaklaştı. Çok geçmemişti ki küçük ördek kendini bir çiftlikte buldu. Çiftliğin sahibi yaşlı kadın onu doyurdu. Ateşin yanında uyumasına izin verdi. Fakat yavru ördek bir göl bulabilme umuduyla oradan da uzaklaştı.<br />Günlerce bir göl bulabilmek için rasgele yoluna devam etti. Sonunda bir göl kıyısına ulaştı. Bu arada yalnız başına yaşamayı öğreniyordu. Bu göl kıyısında yavru ördek gün geçtikçe büyüyordu. Kendisi farkında olmadan görüntüsü değişiyordu. Geçen kuğuları gördükçe onların asil duruşları ve güzel görünüşlerinden dolayı iç çekiyordu.<br />İlkbaharda bir kuğu sürüsü gölün kıyısına yuva yapmaya geldi. Çirkin ördek yavrusuyla tanışmak için yaklaştılar. Fakat kendisini bu zarif kuşlarla arkadaşlık etmek için çok çirkin ve kaba buluyordu.Birden bire suda aksini gördü. O da ne!...<br />Kendisini güzel bir kuğuya dönüşmüş olduğunu fark etti. Kuğu sürüsüne katıldı ve ömür boyu mutlu oldu. </div></div>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-50475730520073709352009-01-11T13:18:00.000-08:002009-01-11T13:21:57.666-08:00kurbağa prens<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEXE5pnp6Z-Zg4Na9kV3LUNKh5qFozMPIWuWZ9IFlG_733a_I3grYHwS8HyzD1qG7kTkLg2p72W0gSTff_Gb7seOrEHHK0ArFNGQlDodxyIVgxVpG5c1Ey5gL_0BBO0qhHn-L4cQQFSFdf/s1600-h/frog_prince.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5290149487275384290" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 296px; CURSOR: hand; HEIGHT: 400px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEXE5pnp6Z-Zg4Na9kV3LUNKh5qFozMPIWuWZ9IFlG_733a_I3grYHwS8HyzD1qG7kTkLg2p72W0gSTff_Gb7seOrEHHK0ArFNGQlDodxyIVgxVpG5c1Ey5gL_0BBO0qhHn-L4cQQFSFdf/s400/frog_prince.jpg" border="0" /></a><br /><div align="justify">Bir zamanlar yedi güzel kızı olan bir kral varmış. Bu kızların en güzeli en küçük olanmış.Güzel günlerde sarayın yakınındaki serin gölün kıyısında altın topuyla oynamaya bayılırmış. Bir gün kız topunu havaya atmış ve beklenmedik bir şey olmuş. Top göle düşmüş! "Topum gitti!" diye ağlamış kız. "Ben senin topunu getiririm," demiş gölün kıyısındaki küçük bir kurbağa. "Ama benimle arkadaş olacağına, yemeğini paylaşacağına ve geceleri yatağına alacağına söz verirsen, " diye devam etmiş kurbağa. "Tamam " demiş kız. Ama kurbağa suya dalıp kızın topunu ona geri vermez koşarak saraya dönmüş.<br />Akşamleyin kral ve ailesi sofraya oturmuşlar. Tam yemeğe başlamak üzerelerken kapıdan bir vraklama sesi gelmiş. Küçük prenses duymazdan gelmeye çalışmış. Ama kral meraklanmış. " Kim o?" diye sormuş. Prenses bunun üzerine kurbağaya verdiği sözü babasına anlatmış. " Söz sözdür kızım," demiş babası. Böylece prensesin nefret dolu bakışlarına rağmen kurbağaya sofrada yer verilmiş.<br />Yemekten sonra kız tek başına yatağına yönelmiş. Kurbağa masadan, " ya ben ne olacağım? " diye vraklamış. Kral kızına, "Verilen sözlerle ilgili söylediklerimi unutma" demiş.Prenses kurbağayı yanına alıp odasına götürmüş ve bir köşeye bırakmış. " Yastığına gelmek isterim demiş," kurbağa. Prenses gözyaşları içinde kurbağayı yastığına bırakmış.<br />Tam o anda kurbağa yakışıklı bir prense dönüşmüş. "Korkma, " diye gülümsemiş. " Bir cadı beni kurbağa yapmıştı ve bu büyüyü ancak bir prenses bozabilirdi. Umarım arkadaş olabilirz. Hem bak artık bir kurbağa değilim." Prens ve prenses çok geçmeden evlenmişler ve düğünlerinde tabii ki bazı yeşil dostlarını da davet etmeyi unutmamışlar.</div>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-58973225534422126632009-01-11T13:15:00.000-08:002009-01-11T13:18:26.568-08:00orman perisinin gülleri<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibUbbcQPPt1cV_kYl8OwoHRvsRM263Sh_e9GPENWrphKEOG1gIGPI6DZzKOqQaE2VFKF_8WXaQaLQs3ljhS3IcQGJBCEbKOBgKq1PSrUq_Jzm_NktmHpebD1BEDTu7PidwjPImqVUaBF5a/s1600-h/2944761932_7bbe3dd4d4.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5290148579956348002" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 300px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibUbbcQPPt1cV_kYl8OwoHRvsRM263Sh_e9GPENWrphKEOG1gIGPI6DZzKOqQaE2VFKF_8WXaQaLQs3ljhS3IcQGJBCEbKOBgKq1PSrUq_Jzm_NktmHpebD1BEDTu7PidwjPImqVUaBF5a/s400/2944761932_7bbe3dd4d4.jpg" border="0" /></a><br /><div align="justify">Yemyeşil ağaçlarla kaplı ormanın birinde genç bir peri yaşarmış. Bu peri çiçeklerden en çok gülleri severmiş. Evinin bahçesinde renk renk güller yetiştirirmiş. Bu güller o kadar taze ve güzellermiş ki gören herkes perinin güllerine hayran kalırmış. Peri de güllerini çok sever, her sabah onları hem sular hem de onlarla konuşurmuş. Genç peri gülleriyle çok mutluymuş, ama onu üzen bir durum varmış. Peri güllerini çok sevdiği için onların solmalarına dayanamazmış. Güllerin bir süre sonra solması çok doğalmış, fakat genç peri güllerinin solmasına çok üzülüyor, güllerinin hep ilk günkü gibi taze ve diri kalmalarını istiyormuş.<br />Kendi kendine “güllerim hep böyle güzel kalsa! O zaman hiç mutsuz olmam.” diyormuş. Bir sabah çiçeklerini yine sularken perinin dikkatini sarı renkte bir gül tomurcuğu çekmiş. Bu tomurcuk da diğer gül tomurcukları gibi pek güzelmiş. Fakat rengi diğerlerinden apayrıymış. Çok daha güzel ve değişik bir tondaymış tomurcuğun rengi. Bu yüzden, genç peri sarı tomurcuğa daha özenli bakmaya başlamış. Her sabah ona “küçük sarı tomurcuk büyüyecek, kocaman güzel bir gül olacak” diye güzel sözler söylüyormuş.<br />Tomurcuk da bunu anlıyormuş gibi günden güne daha da güzelleşerek büyümüş. Kocaman bir gül olduğunda ise bahçedeki diğer güllerin arasında tıpkı gökyüzündeki güneş gibi ışıldıyormuş. O kadar güzelmiş ki onu görenler sarı güle bakmaya doyamıyorlarmış. Peri de bunun farkındaymış ve çok mutluymuş. Fakat sarı gülün de bir gün solacağını bildiği için, içten içe bir üzüntü duyuyormuş. Aradan bir gün geçmiş, bir hafta geçmiş, bir ay geçmiş.<br />Bu süre içinde bahçedeki bütün güller solmuş, yerlerini yeni tomurcuklara bırakmışlar: güzel, sarı gül dışında! Bir ay geçmesine rağmen sarı gül solmamış, benzersiz güzelliğinden hiçbir şey kaybetmemiş. Peri ilk başta bu işe çok şaşırmış fakat yine de sevinçliymiş. Çünkü güllerinin en güzeli solmamışmış. İyi yürekli peri, her gün onu evinin penceresinden seyrediyor, onu özenle suluyor, ona güzel sözler söylüyormuş. Gel zaman git zaman; peri, bu işten sıkılmaya başlamış.<br />Sarı gül hiç solmuyormuş, fakat bu periye artık mutluluk vermemeye başlamış. Çünkü peri sarı güle dair hiçbir umut taşımıyormuş içinde. Önceden gülleri solduğu vakit, yeni tomurcukların ne zaman çıkacağını merak ederek onlarla sabırla ilgilenir, umutla güllerinin açılacağı zamanı beklermiş. Fakat şimdi sarı gül hiç solmadığı için böyle düşünceleri kalmamış.<br />Bu da periyi bir zaman sonra mutsuz etmiş. Yetiştirdiği güllerinin solmamasını isteyerek ne kadar yanlış düşündüğünü anlamış. Her şeyi doğal haliyle sevmek en güzeliymiş. Bu yüzden o günden sonra orman perisi, doğadaki her şeyi olduğu gibi kabul etmeye karar vermiş. Orman perisi uzun yıllar, bahçesinde yetiştirdiği güllerle beraber evinde mutlu bir hayat sürmüş.</div>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6204040784615737302.post-76707974758904260542009-01-11T12:57:00.000-08:002009-01-11T12:58:32.755-08:00şampiyon ördek<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJGCG8XLGsoD4GFHTxuQ5NCPZCbNMu3bSB9LpR5ZdqyyPrqgAg7gZHIewso1NnTR7y1jnAWrpgVOaQWz7U37GW6G5qwp03dNDZfhMY1afEz6caMsk3U2-mx5LkF42bJLyMWraeFABntFgo/s1600-h/duck.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5290143373980663426" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 329px; CURSOR: hand; HEIGHT: 400px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJGCG8XLGsoD4GFHTxuQ5NCPZCbNMu3bSB9LpR5ZdqyyPrqgAg7gZHIewso1NnTR7y1jnAWrpgVOaQWz7U37GW6G5qwp03dNDZfhMY1afEz6caMsk3U2-mx5LkF42bJLyMWraeFABntFgo/s400/duck.jpg" border="0" /></a><br /><div align="justify">Bir gölün çevresinde binlerce ördek yaşıyordu. Bu ördekler çeşitli yarışmalar düzenlerler, centilmence mücadele ederler ve birinci gelenleri ödüllendirirlerdi. Son birkaç yıldır yapılan yarışmalarda birinciliği mutlu kazanıyordu.yüzme yarışı olsun, dalma olsun, güzel yürüme yarışması olsun mutlu hep önde, hep birinciydi. mutlu, arkadaşları oyun oynarken tek başına antrenman yapmış, hırsla kendini büyük bir şampiyon olacağım diyerek yetiştirmişti. Birinci olamamak diye bir şeyi düşünemezdi. Zaten her şeyden emin olmadan yarışmalara katılmamış ve girdiği ilk yarışmadan zaferle çıkmıştı.<br />Mutlu, son günlerde arkadaşlarına yakında buralardan gideceğini söylemeye başladı. Zaten burada sıkışıp kalmıştı. Dünya bu kadar küçük değildi. Çekip gitmeli dünyaya Mutlu’yu tanıtmalıydı. Mutlu, bir gün ansızın çekip gitti. Hızlı adımlarla yürüyüp giderken, dönüp arkasına bakmadı. mutlu, gölden uzaklaştıkça kalbini kemirmeye başlayan huzursuzluğun gitgide büyümekte olduğunu fark etti. Ne zaman birkaç orman hayvanını bir arada görüp yanlarına gitmeye kalksa huzursuzluğu çoğalıyordu. Çünkü onlar mutlu’ya sıradan biriymiş gibi davranıyorlar, bazı konularda ileri sürdüğü fikirlere gülüp geçiyorlardı.<br />Mutlu, bir süre sonra yürüyüşünün bile gülümsemelere neden olduğunu görünce canı iyiden iyiye sıkılmaya başladı. Bunlar da kimdi böyle? Kim oluyorlardı da onun çapında birine gülüyorlardı? O, koskoca bir şampiyondu. Göl kıyısında yaşayan binlerce ördek arasında adı bir ilah gibi anılıyordu. Ya bunları kim tanıyordu? Daha birbirlerini tanımak değil, kendi kendilerini bile tanımıyordu bunlar. Kendi adını unutmuş biri, Mutlu’nun namını işitmiş olsa bile, şimdi hatırlamasına olanak var mıydı? Zavallıydı bunlar, hepsi zavallıydı.<br />Mutlu, pek çok yeri gezip dolaştıktan tam beş yıl sonra göl kıyısına geri döndü. Artık eskisi gibi göl kıyısında dolaşmıyor, geceleri gölde yüzme, dalma antrenmanları yapıyor, gündüzleri ise, gölü rahatça görebileceği bir tepeye çıkarak, gölde yüzen ördekleri seyrediyordu. Mutlu, bir gün yine bu tepeye çıkmıştı. Biraz sonra kırk elli ördeğin göl kıyısına gelerek, bunlardan ayrılan beş ördeğin göle girip birbirleriyle yarıştıklarını gördü.<br />Arada bir, tek tük alkış sesleri duyuluyordu. Herhalde antrenman yapıyorlar, diye düşündü, mutlu. Aradan biraz zaman geçtikten sonra yaşlı bir ördeğin gelmekte olduğunu gören Mutlu, tanınmaması için giydiği şapkasını gözlerinin üstüne kadar indirdi. Yaşlı ördek, selam verdikten sonra, Mutlu’nun yanına oturdu:<br />“ Yarışmalara bu yıl da ilgi pek az..” dedi. “ Baksana beş ördek yarışıyor, taş çatlasa elli ördek onları alkışlayıp gayrete getirmeye çalışıyor. Mutlu şaşırmıştı: “ Ne dediniz?..Bunlar yarışıyorlar mı şimdi?..Hayret, ben antrenman yaptıklarını sanmıştım!.”<br />Bunun üzerine yaşlı ördek:“ Yarışıyorlar evlat, yarışıyorlar. “ dedi. “ Hem bu yarışma yılın en büyük yarışması. Büyük ödülü bu yarışı birinci bitirecek uzun mesafe yüzücüsü ördek kazanacak. Eskiden bu gölde ne yarışmalar yapılırdı. Bu tepe, şu yandaki tepeler, şu gerideki tepeler, tıklım tıklım dolardı. Her yarışmaya yüzlerce ördek katılırdı. Yarışmalar, büyük bir çekişme içinde günlerce devam ederdi. Son gün yapılan final yarışmalarıyla birinciler belli olur, alkışlar arasında ödüllerini alırlardı.<br />Ne zaman ki, O, buralardan gitti, yarışmalardaki tüm heyecan bitti. Böyle giderse birkaç yıla kalmaz, yarışacak sporcu bulunmaz. Seyirci olmayınca yarışacak sporcu bulmak zor oluyor, evlat. “ Mutlu, tanımasın diye yaşlı ördeğin yüzüne bakmıyordu. Yaşlı ördek sözlerini tamamlayınca, Mutlu, tanınma korkusunu unutarak başını çevirirken şöyle konuştu:“ O gittikten sonra yarışmalardaki tüm heyecan bitti dediniz. O dediğiniz kimdi ki?<br />“ Bana bu soruyu sormakta yerden göğe kadar hakkın var, evlat. “dedi yaşlı ördek.“ Zaten sen sormasan da, ben onun adını söyleyecektim. Senin yabancı olduğun, çok uzaklardan buralara geldiğin belli. Yoksa kimden söz ettiğimi anlardın. O, dediğim Mutu’ydu, evlat. Mutlu, büyük bir şampiyondu.İlk girdiği yarışmadan son girdiği yarışa kadar hep birinci oldu.Herkes, Mutlu’yu seyretmeye gelirdi.<br />Binlerce seyircinin yaptığı tezahürat korkunç olurdu. O yarışırken dağ-taş (Mutlu…Mutlu…) diye inlerdi.Mutlu gideli beş yıl oldu ama, onu bir türlü unutamadık. Aradan bunca zaman geçmesine karşın birkaçımız nerede bir araya gelsek hemen Mutlu’dan bahsetmeye başlarız. Mutlu başkaydı canım, Mutlu bambaşkaydı. “<br />Yaşlı ördek sözlerini tamamlarken Mutlu duygulanmış ve göz pınarlarında biriken yaşları silmek için şapkasını biraz yukarıya kaldırmıştı. Kendisini yarışırken ve göl çevresinde gezerken pek çok defa gören yaşlı ördek karşısındakinin kim olduğunu anlamıştı. Bu, büyük şampiyon Mutlu’ydu. İnanılır gibi değildi. Demek Mutlu yıllar sonra geri dönmüştü. İlk anlarda inkar etmesine, Mutlu olmadığını söylemesine karşın, yaşlı ördeğin uzun süren ısrarlarına dayanamayan Mutlu, sonunda geri döndüğünün herkes tarafından bilinmesine razı oldu.<br />Ertesi gün gölde binlerce ördek toplanmıştı.Hepsi, büyük bir sabırsızlıkla Mutlu’yu bekliyordu.mutlu, onları fazla bekletmedi, geldi, göle girdi, yanında yaşlı ördek olduğu halde, ördeklerle tanıştı, hal hatır sordu, iltifatlar etti, onlarla kısa süren konuşmalar yaptı, gönüllerini aldı. Daha sonra düzenlenen yarışmaya kadar mutlu, genç ördeklere gölde antrenman yaptırdı. Onların iyi birer yarışmacı olmaları için sonsuz gayret gösterdi.<br />Düzenlenen her yarışmaya Mutlu da katılıyordu. Eskiden olduğu gibi, yine her yarışmaya yüzlerce ördek katılıyor, yine yarışmaları binlerce ördek seyrediyor, yine dağ-taş ( Mutlu…Mutlu... diye inliyordu. Mutlu yarışmalarda birincilikler alıyordu fakat bazı final yarışmalarında Mutlu’nun geçildiği görülüyordu ve bunu Mutlu’nun yeni şampiyonlar ortaya çıkması için yaptığını herkes biliyordu.<br />Mutlu, yirmi dört yaşına girmiş ve iyice yaşlanmıştı. Birkaç yıldır sadece kısa mesafeli yüzme yarışlarına katılıyordu. Son yarışında ilk metrelerde fenalık geçirmesine karşın, yarışı bırakmadı. En geride kalmıştı. Diğer ördekler yarışı tamamlayıp geriye dönüp baktıklarında Mutlu’yu gördüler. Efsanevi şampiyon Mutlu, ileri doğru yüzmeye çalıştıkça sırtüstü düşüyor, kendini kaybetmiş bir halde debelenip duruyordu.<br />Yarışmacıların hepsinin üstünde Mutlu’nun emeği vardı.O, gece gündüz demeden kendilerini bu yarışa hazırlamıştı. Hoca zor durumdaydı. Yardım etmeliydi. Yarışmacı ördekler, bir çırpıda Mutlu’nun yanına gelip, onu kucakladılar. Yarı baygın durumdaki Mutlu mırıldanıyordu.“Yarışı bitirmem lazım çocuklar, yarışı bitirmem lazım…”<br />Mutlu, binlerce ördeğin derin bir sessizlik içinde ayakta izlediği son yarışını diğer yarışmacıların kolları arasında bitirmeyi başardı. Normalde bir ördeğin ortalama yaşam süresi yirmi beş yıldı. Fakat Mutlu daha uzun yıllar yaşadı. Yarışmalarda yarışamasa bile yarışmalar yapılırken Mutlu hep oradaydı. </div>pessoahttp://www.blogger.com/profile/16186082756475837024noreply@blogger.com0